Geen behoefte aan een medaille? Bij de Zevenheuvelenloop is dat geen probleem
De Nederlandse hardloopmarkt wordt geschat op een waarde van een half miljard euro, maar bij de Zevenheuvelenloop in Nijmegen denken ze ook aan duurzaamheid. Een gesprek met directeur Ronald Veerbeek.
De Zevenheuvelenloop in en rond Nijmegen wordt dit jaar voor de 33e keer georganiseerd. Het loopevenement heeft jaarlijks zo’n 40.000 inschrijvingen voor de 7 en 15 kilometer, met de meeste belangstelling voor de langste afstand. Sportief gezien is het een belangrijk evenement, want het wereldrecord op de 15 kilometer is in Nijmegen met zekere regelmaat verbroken. Het staande record bij de mannen werd in 2010 hier gelopen. Dit jaar doet tweevoudig olympisch kampioen Mo Farah mee als bewijs van dit sportieve belang.
Behalve voor de sport heeft de Zevenheuvelenloop veel aandacht voor duurzaamheid, eigenlijk al sinds het begin. In september 1993 verkreeg de organisatie het EKO-keurmerk, als eerste sportevenement in ons land. Vier jaar eerder was er een smogverzekering afgesloten om te voorkomen dat de lopers onder slechte omstandigheden moesten lopen – meteen een goede manier om aandacht te vragen voor dit maatschappelijke thema.
Route verplaatst
Ronald Veerbeek is directeur van de Zevenheuvelenloop. Tijdens ons gesprek blijkt al snel hoe ver het maatschappelijk bewustzijn teruggaat, want al in 1992 werd er met de NS een afspraak gemaakt om de route te verplaatsen zodat start en finish dichter bij het station kwamen te liggen. Treinkaarten worden sinds dat jaar goedkoper aangeboden om het autoverkeer terug te dringen. Mensen die toch met de auto komen betalen een toeslag van vijf euro – geld dat aan duurzaamheidsprojecten wordt uitgegeven. Verder werden de plastic zakken vervangen door katoenen garderobezakken.
Hier bleef het niet bij, aldus Veerbeek. “In 2008 was de 25e editie, waarbij we de ambitie uitspraken om het meest duurzame loopevenement van Nederland te worden. Het is moeilijk te meten, maar die ambitie wilden we wel uitspreken.” De organisatie nam forse maatregelen rond drukwerk en afval. “De papieren brochure in een oplage van 180.000 is afgeschaft, net als de 25.000 goodiebags na afloop. Hierbij kwamen vooral de vrijwilligers zelf met die voorstellen, die wij graag overnamen.”
Ook bij de deelnemersmedaille werd er op een opvallende manier ingegrepen, want de vanzelfsprekendheid dat die na afloop werd opgespeld werd in Nijmegen beëindigd. “Zo’n dertig tot veertig procent van de deelnemers gaf aan niet zo veel waarde te hechten aan een medaille,” verklaart Veerbeek. “Daarom hebben we besloten om korting te geven als iemand hiervan afzag. Dat scheelt toch weer grondstoffen voor de productie, vooral met onze grote aantallen lopers.”
Al die maatregelen, al zijn ze soms nog zo klein, kosten natuurlijk wel organisatorisch vermogen, weet ook Veerbeek. “Toch loont het. Het is niet ingewikkeld, maar het moet wel gebeuren. Je moet altijd verder kijken en vasthouden aan je beleid. Als je roept dat je duurzaam bent, moet je het ook waarmaken. Andere organisaties mogen ons trouwens kopiëren en zelfs inhalen in ambitie.“
Dat blijkt in de praktijk, want de Zevenheuvelenloop werkt nauw samen met Global Sports Communication van Jos Hermens, ook uit Nijmegen. Veerbeek: “Natuurlijk levert Jos ons veel sportieve wereldsterren, zoals nu weer Mo Farah. Hij heeft echter ook altijd belangstelling gehad voor de maatschappelijke kant van de sport.” Verder is er veel samenwerking met Le Champion, onder meer bekend van de Amsterdam Marathon en de Dam Tot Damloop.
Al die duurzaamheidsprojecten staan niet op zichzelf, want hiermee verzamelt de Zevenheuvelenloop geld voor projecten in de eigen regio. Zo is er een ton uitgegeven om 1500 zonnepanelen op de daken van scholen in Nijmegen te plaatsen. “Wij kopen altijd lokaal in,” voegt Veerbeek hieraan toe, “en werken met vrijwilligers uit de omgeving. Zo staan wij midden in de samenleving.”
Sinds het loopevenement in 1993 het EKO-keurmerk kreeg is er zo veel ervaring opgedaan met duurzaamheidsprojecten – precies in de tijd dat de loopwereld fundamenteel veranderde tot een heuse industrie. Uit onderzoek van het Mulier Instituut bleek dat er inmiddels zo’n 2000 hardloopevenementen in ons land zijn. De Nederlandse hardloopmarkt wordt geschat op een waarde van een half miljard euro. Steeds meer commerciële partijen hopen hier hun geld te verdienen, waarbij niet altijd evenveel aandacht is voor de duurzaamheid.
“Het besef bij andere loopevenementen heeft niet overal de hoogste prioriteit,” erkent Veerbeek. “Loopevenementen moeten rekening houden met de duurzame kant en niet alleen maar aan de winst denken. Het is een kwestie van tijd voordat dit verandert.” Wie wil weten hoe dat dan moet, kan eens in Nijmegen gaan kijken.
