Wielrennen

Door Ronnie van den Bogaart Het was een daverende verrassing op 17 april 1983 toen de 22-jarige Steven Rooks zomaar Luik - Bastenaken - Luik won. Een paar dagen eerder, na afloop van de Waalse Pijl, zat Rooks nog in zak en as. Na een matige koers en drie lekke banden. En als renner met een tijdelijk contact. De bij leven legendarische Briek Schotte was destijds zijn (assistent) ploegleider bij Sem - France Loire, de ploeg van de excentrieke Franse burggraaf

‘Blues om het bloed’, zette wielerverslaggever Jeroen Wielaert boven zijn column in het blad Wieler Revue, achttiende jaargang, nummer 9.  Hoofdredacteur Evert de Rooij wijdde er een commentaar aan. De ongekende overmacht van de Italianen in het voorjaar van 1994 had ineens een naam gekregen: Epo. Wielaert gebruikte het woord bloedarmoede om de magere prestaties van de Nederlandse renners te typeren. Ferrari In L’Equipe had dokter Ferrari van de succesvolle Italiaanse Gewiss-ploeg verklaard dat Epo niet gevaarlijk was. En verder:

De opkomst van de wielersport ging samen met de opkomst van fietsfabrieken. In wedstrijden zijn er tenslotte goede mogelijkheden om reclame te maken voor het nieuwste product. Precies 125 jaar geleden werd daarom een wielervereniging in Dieren opgericht, het dorp van de Gazelle-fabriek.  Foto via Flickr Willem Kölling uit Dieren is geestelijk vader van de Gazelle-fabriek. In 1892 gaf hij zijn baan als postbode op om rijwielen te gaan bouwen. Het nieuwe voertuig kwam in die tijd snel op – ook in Nederland. Wat ook

Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag in Harderwijk de grootste wielerbaan van Europa. Er is niets meer te zien van dit bouwwerk van Belgische oorlogsvluchtelingen. De wielerbaan van Harderwijk in 1918. Foto's via De Revue der Sporten In Harderwijk woonden aan het begin van de Eerste Wereldoorlog 7500 mensen. Na de bouw van een interneringskamp voor Belgische militairen kwamen er in korte tijd maar liefst 15.000 inwoners bij – een verdrievoudiging van het aantal inwoners! De nieuwelingen waren allemaal soldaten, die

Parijs - Roubaix, de Hel van het Noorden, is de koers waarin volgens de legendarische wielervolger Antoine Blondin niet alleen de renners, maar ook de fietsen tien jaar ouder worden. De Belg Roger de Vlaeminck kwam vier keer als eerste aan op de wielerbaan van Roubaix. Quel enfer Parijs - Roubaix is vanwege het unieke parkoers een wedstrijd voor specialisten. De benaming Hel van het Noorden ontstond in 1919, toen de renners over de modderwegen van het Noord-Franse landschap moesten

De Fransman Georges Speicher werd de gelukkige winnaar van Parijs - Roubaix 1936. De Parijzenaar met de Duitse achternaam profiteerde van een opmerkelijke beslissing van de Franse aankomstrechter, ene Lucien Cazalis, die de rol van scheidsrechter Hansson speelde. De Ieren zullen zich herkennen in de Belgische renner Romain Maes. Al was de rol van Maes in het hele gebeuren wellicht iets gecompliceerder dan alleen die van slachtoffer. Maar daarover straks meer. Onrechtmatige winnaar Op 12 april 1936 draaiden drie koplopers

[embed]https://www.youtube.com/watch?v=zxBTVU9JDrA[/embed]        

De West-Vlaming Paul Deman wint in de 1913 als eerste de Ronde van Vlaanderen. Zijn maatje Jef Vandaele speelt daarbij een discutabele rol. ‘Heeren, vertrekt’, roept pionier van de Vlaamse sportjournalistiek Karel van Wijnendaele, op de vroege ochtend van 25 mei 1913 in Gent op plechtstatige wijze aan de allereerste start van de ronde Vlaanderen. Het in omvang bescheiden peloton – bestaande uit slechts 37 renners – gaat van start, om na 12 uur en 370 kilometer op de wielerpiste