Nieuw

Gert en Hermien in het Olympisch Stadion

Het Olympisch Stadion is niet alleen een sportplek geweest. Op 24 mei 1969 was daar het concert van Gert en Hermien.

 

Mei 1969 was een bijzondere maand voor Amsterdam. Met de Maagdenhuisbezetting bereikte het jongerenverzet in de stad een hoogtepunt, bijna een halve eeuw later een iconisch moment van de jaren 60.

In alle opwinding vergeten we tegenwoordig bijna dat het gewone leven ook doorging, dat de wereld wat groter was dan actievoerende studenten. In dezelfde stad kwamen namelijk in dezelfde week 35.000 mensen naar het Olympisch Stadion om te kijken naar een show van Gert en Hermien.

Het idee hiervoor was ontstaan door een opmerking van Gert Timmerman bij Radio Veronica. Of hij de mensen die zijn platen koopt eens een keer wilde ontmoeten, was toen de vraag. “Ja, dat zou ik geweldig vinden. Ik heb wel eens een voetbalwedstrijd gezien in een stadion. Daar waren tienduizenden toeschouwers. Zo’n stadion vol liefhebbers van mijn liedjes, dat zou enorm zijn.”

Het Amsterdamse huis-aan-huis weekblad Wierings Weekblad luisterde mee en organiseerde daarop het stadionfeest. De aanvragen kwamen met honderden tegelijk binnen, ook van gemeentes die iets leuks wilden doen voor hun oudere inwoners. De toegang was gratis, maar er werd wel geld opgehaald voor goede doelen. Er werd rekening gehouden met 60.000 mensen, waarvoor de NS extra treinen in wilde zetten. Zoveel werden het er niet, maar het was er wel vol.

Geen protestsong

Het werd een feest zonder weerga, waarbij Het Vrije Volk een verband legde met de politiek roerige tijden elders in de stad: ‘Het was een onvoorstelbaar gebeuren in het lastige Amsterdam, nauwelijks van de schrik van het Maagdenhuis bekomen, zaten daar tienduizenden, uit alle delen van ons land met bussen aangevoerde Nederlanders vredig, zéér gelukkig en vooral ook ongestoord te genieten van een uiterst vriendelijke lentehappening.’

Uit handen van Willem Duys ontvingen Gert en Hermien hun twaalfde gouden plaat. “De gelukkigste dag van mijn leven,” zei Hermien na afloop. Ondertussen leverden ze toch nog een bijdrage aan de heersende protestcultuur, zo zei Gert: “Nu gaat onze Hermien een lied zingen over de discriminatie. We weten allen dat het bestaat. Het is geen protestsong, maar een lied over hoe het moet in deze wereld.”

 

Waardeer deze site!

Onze content is gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je dat laten blijken met een kleine financiële bijdrage.

Mijn gekozen waardering € -

Jurryt van de Vooren
https://sportgeschiedenis.nl
Specialist in sporterfgoed. Al meer dan 25 jaar de enige Amsterdammer, die is afgestudeerd op Feyenoord.