3 juni 1939: de eerste autorace in Zandvoort
Met prins Bernhard als toeschouwer werd op 3 juni 1939 in Zandvoort de eerste autorace van Nederland gehouden. Dat was nog op een stratencircuit, want het autocircuit werd pas in 1948 in gebruik genomen.
1. een doortastende burgemeester;
2. charmante strandwegen;
3. meer hele en halve woningen, etages en kamers te huur dan alle andere Nederlandse badplaatsen bij elkaar.
En dat zorgde weer voor ‘den indruk of men Zandvoort geheel zou kunnen inhuren, compleet met toebehooren’. Dan kan je er vast ook een autorace houden ‘op een klein, maar fijn circuit ter lengte van 2.3 Kilometer en ter breedte van omtrent 8 tot 9 meter’. Burgemeester van Alphen verwachtte, ‘zoo er sprake mocht zijn van een zomerschen Juni-dag’, zo’n 80.000 kijkers.
KNAC
De Koninklijke Nederlandsche Automobiel Club KNAC was de organisator van deze race op een stratenparcours. De Revue was erbij. ‘De wedstrijden worden in een deel van Zandvoort gehouden dat alleen de echte Zandvoorters kennen, ten noorden van de spoorbaan, tusschen de Noordboschrand, de spoor en immense hoeveelheid varkenshokken die ontzettend stinken.’
En dat was hier:
Huis-, tuin- en keukenauto’s
‘Men zal in Zandvoort geen racewagens zien’, waarschuwde De Revue. ‘Die worden geweerd, dat is de opzet van de K.N.A.C. niet geweest met dezen Prijs van Zandvoort. Er wordt gereden in en gestreden door auto’s, die, laat ons een K.N.A.C.-bulletin citeeren „in vérgaande mate overeenkomen met de normaal voor het publiek verkrijgbare serie producten der betreffende fabrieken”. De huis-, tuin- of keuken-auto derhalve van gevarieerde makelij en diversen welstand.’
Het maakte de publieke belangstelling weinig minder, alhoewel het gedroomde aantal van de burgemeester niet werd gehaald. Toch toonde dagblad De Tijd zich op 4 juni 1939 uiterst tevreden: ‘Naar schatting zijn een kleine 50.000 toeschouwers getuige geweest van de eerste autoraces in ons land, die Zaterdagmiddag op het circuit van Zandvoort zijn gehouden. Dat zij een groot succes zijn geworden, is te danken geweest op de eerste plaats aan het mooie weer, dat de wedstrijden heeft begunstigd, op de tweede plaats aan het sportieve verloop daarvan en ten slotte niet het minst aan het feit, dat ongelukken, waarvoor men zoo hier en daar in stilte nogal gevreesd had, geheel achterwege zijn gebleven.’
Revue der Sporten sloot af met een juiste voorspelling onder de kop Zeegeruisch en motorgeronk. ‘De eerste groote prijs van Zandvoort is een voorspoedige baby geworden en het zou ons verwonderen, als dit kind niet binnen afzienbaren tijd tot een reus van een kerel zou zijn uitgegroeid. Want als men midden tusschen gouden duinen, vlak bij de blauwe zee geboren wordt en dan meteen tienduizenden de baby komen bewonderen, dan moet dat iets bijzonders zijn.
Het was ook iets bijzonders, deze eerste autoraces op een gesloten circuit. Al jarenlang doken berichten in de pers op over aan te leggen auto-racebanen, in Arnhem, op de Veluwe, maar nooit was men verder gekomen dan de plannen.
De K.N.A.C. zette er haar machtige schouders onder en Zandvoort greep zijn kans en stelde een pracht van een baan beschikbaar, een baan, die echter nog wel het een en ander kan verbeterd worden, alvorens geschikt te zijn voor het groote doel: internationale snelheidswedstrijden. Het was een voorspoedige baby, maar hij had zijn fouten en die zijn bij de opvoeding wel weg te krijgen. Het begin in Zandvoort was in elk geval goed!’
