Broertjes in de Tour de France
Pascal, Régis, Jérôme en François Simon waren geen kampioenen. Wel waren ze broers, en goede wielrenners die alle vier de Ronde van Frankrijk reden. Van 1980 tot en met 2002 reed er bijna ieder jaar een Simon mee in de Tour en met zijn viertjes waren de broers goed voor drieëndertig Tourdeelnames!
Pascal Simon, van 27 september 1956, is de oudste en waarschijnlijk ook de meest getalenteerde van de vier. Hij werd geboren in het Franse gehucht Mesnil-Saint-Loup in de buurt van Troyes, dat nauwelijks meer dan 500 inwoners kent. De andere drie kwamen ter wereld in Troyes.
In 1980 debuteerde Pascal in de Tour voor Peugeot met een keurige achtentwintigste plaats. Twee jaar later won hij de bergetappe naar Orcières-Merlette, waar ooit Luis Ocaña de hele concurrentie inclusief Eddy Merckx aan gort reed. Simon had er wat geluk voor nodig, want zijn enige medevluchter Pierre-Henri Menthéour schoot in volle sprint met zijn voet uit de toeclips.
Het meest bekend werd Pascal Simon door de Tour van 1983. In een Ronde zonder uitblinkers, Bernard Hinault ontbrak wegens een knieblessure, greep Pascal Simon in de Pyreneeën de gele trui. Maar de volgende dag al kwam hij ongelukkig ten val en brak zijn schouderblad. Zes dagen reed hij nog verder. Als martelaar werd hij erg populair, maar uiteindelijk moest hij op weg naar L’Alpe d’Huez in het geel afstappen. Zijn overwinning in de Dauphiné Libéré van dat jaar moest de onfortuinlijke Simon ook al inleveren na een positief plasje.
Blijft de vraag of Simon dat jaar de Tour werkelijk had kunnen winnen. Misschien. Op het moment van zijn valpartij had hij ruim vier minuten voorsprong op de latere onverwachte winnaar, de pas tweeëntwintigjarige Parijzenaar Laurent Fignon. In 1984 werd Simon niet onverdienstelijk zevende in de Tour, zijn beste prestatie. Fignon won opnieuw, nu met grote overmacht. Pascal Simon werd een gerespecteerde helper, ironisch genoeg van diezelfde Fignon.
Ook Régis (Pau, 1985) en Jérome (Straatsburg, 1988) wonnen een Touretappe, het hoogtepunt in hun wielercarrière. François Simon debuteerde in de Tour van 1993. De jongste van de vier was een prima renner met een behoorlijke sprint, die een etappe won in de Giro en Frans kampioen werd. Maar een rit in de Tour winnen was er niet bij. Naar verluidt mochten de andere drie hier graag de draak mee steken.
Toen kwam de Tour van 2001. François was mee in de grote ontsnapping naar Pontarlier die op deze plek al beschreven is. Hij stond hoog in het klassement, en toen het peloton de bergen in trok nam hij de gele trui over van Stuart O’Grady. Precies boven op L’Alpe d’Huez, waar achttien jaar eerder zijn oudste broer in het geel op het podium had kunnen staan. François Simon won dan wel geen Touretappe zoals zijn broers, maar drie dagen in het geel zal veel hebben goedgemaakt.