De honderdste geboortedag van waterpoloër Cor Braasem

Op 15 mei 1923 werd Cor Braasem geboren in Soemoeran op Sumatra. Tijdens de oorlogsjaren legde hij de basis voor zijn internationale carrière, die zou leiden tot brons op de Olympische Spelen van Londen in 1948.

Cor Braasem in 1952 na terugkeer van de Olympische Spelen. Foto Joop van Bilsen via het Nationaal Archief

De populariteit van het Nederlandse waterpoloteam in de jaren 40 en 50 was enorm. De handel op de Effectenbeurs werd stilgelegd tijdens de wedstrijden van Oranje, met koningin Juliana als één van de grootste fans. Het verhaal gaat dat Juliana na een bezoek aan Frankrijk als eerste wilde weten of de poloploeg had gewonnen.

Aanvoerder Cor Braasem was hiervoor toonaangevend. In 1948 werd onder zijn leiding een bronzen medaille gewonnen op de Olympische Spelen in Londen. Vier jaar later had Nederland zelfs een grote kans om zich te plaatsen voor de finalepoule, maar door een dubieuze beslissing ging dat niet door.

Het Nederlandse waterpoloteam speelde een beslissende poulewedstrijd tegen Joegoslavië om uit te maken wie zou doorgaan naar de volgende ronde. Een gelijkspel was voldoende geweest, maar Oranje won met 3-2 in een keiharde wedstrijd. Plaatsing leek bereikt en daarmee de kans op een nieuwe olympische medaille.

De tegenstander diende echter een protest in, omdat de scheidsrechter te partijdig zou zijn geweest. Als bewijs beweerden de Joegoslaven dat die te veel in hun voordeel (!!!) zou hebben gefloten. Het doel was om de geloofwaardigheid van de scheids te ondermijnen om daarmee de wedstrijd ongeldig te verklaren. Waterpoloër Frits Smol: “Niemand gaf dat protest van Joegoslavië ook maar een schijn van kans. Het was toch te gek om los te lopen. Dat protest vonden we gewoon waanzin. We gingen die bewuste maandagavond ook rustig slapen.”

Toch kregen de Joegoslaven hun gelijk. Smol: “Als er ooit een bericht als een bom is ingeslagen, dan is het toen wel geweest.” Het duel moest worden overgespeeld en het Nederlandse team verloor daarop. Als troost stuurde het thuisfront massaal telegrammen naar de ploeg, die uiteindelijk vijfde werd. Joegoslavië won zilver, Hongarije goud.

In november 1953 nam Braasem afscheid van het amateurisme en daarmee van het waterpoloteam. Hij vertrok als coach naar Barcelona. Eind 1959 werd hij gevraagd om het nationale team onder zijn hoede te nemen, wat hij inderdaad heeft gedaan tot en met 1962. Braasem is ook actief geweest als sportverslaggever, onder meer in 1968 op de Olympische Spelen in Mexico.

In 2009 is Braasem in het Spaanse Alicante op 85-jarige leeftijd overleden.