De toespraak van Marc van de Kuilen op de Nationale Sportherdenking

Marc van de Kuilen was als veteraan en topsporter één van de sprekers op de Nationale Sportherdenking bij het Olympisch Stadion. Dit is zijn tekst.

Foto NOC*NSF

Ik beloof trouw aan de koningin, gehoorzaamheid aan de wetten, en onderwerping aan de krijgstucht. Dat beloof ik.

Dit was de officiële start van mijn militaire carrière. Ten overstaande van mijn collega’s trouw beloven, met één hand aan het vaandel waar duizenden van mijn voorgangers ook de eed of de belofte hebben afgelegd.

Voorafgaand aan deze belofte kregen wij tientallen uren les over de tradities en geschiedenis van mijn eenheid. Want zo werkt dat, je doet het nooit alleen, en je staat altijd op de schouders van onze voorvaderen.

Toen mij werd gevraagd hier vandaag te spreken voelde ik mij vereerd, want 4 mei blijft voor mij een bijzondere dag. Vier mei is een dag van herdenken, eren en bewustwording. En dat is tweeledig, want als oud-militair denk ik vanavond om acht uur in het bijzonder aan twee collega’s, die tijdens het incident op 8 januari 2008 zijn overleden, het incident waarbij ik gewond raakte.

Als Paralympiër denk ik vanmiddag vooral aan de mensen die zich hebben ingezet voor het herstel van oud-collega’s door middel van sport. In 1948 werden de eerste sportwedstrijden in Stoke Mandeville georganiseerd voor gewonde militairen. En in 1952 deed hier ook een Nederlandse ploeg aan mee.

Het fundament voor de Paralympische Spelen was gelegd. Daarom vind ik het ook heel bijzonder dat ik in 2016 deel heb kunnen nemen als rolstoelbasketballer aan de Paralympische Spelen. Om ook hier op de schouders van de voorvaders te kunnen staan.

De paralympische sport is vandaag de dag geen platform meer voor herstel, het gaat om de prestatie. En dat is meer dan terecht. Maar dat sport een positieve rol speelt in het herstel na een fysieke of mentale verwonding staat vast. Eén van de initiatieven hiervoor zijn de Invictus Games, ruim zeventig jaar nadat de Nederlandse veteranen naar de Stoke Mandeville Games gingen.

In deze traditie worden nu de Invictus games georganiseerd. Ruim 500 fysiek en mentaal gewonden veteranen of militairen uit twintig verschillende landen worden daar in staat gesteld de strijd met elkaar aan te gaan. Sport is hier een middel voor herstel, want sport verbindt en geeft een doel. Precies zoals Ludwig Guttmann het heeft bedoeld, de man die de basis legde voor de Paralympische Spelen. Ik ben trots dat ik tijdens de Invictus Games in Den Haag van 2022 een rol mag vervullen als coach voor het rolstoelbasketbalteam.

De maatschappelijke rol van sport na oorlog is het thema voor de herdenking dit jaar. Wat mij betreft speelt sport een grote rol in het herstel na oorlog, voor zowel de bevolking van het land in oorlog, als de militairen die deze oorlog hebben uitgevochten.

Sport als middel voor herstel. Vandaag denk ik daarom vooral aan de mensen die hier de basis voor hebben gelegd. Want je staat altijd op de schouders van je voorgangers.