Sophia Muijsson-Gazan uit Maastricht was één van de oorlogsslachtoffers van het Nederlandse schaken
Het Wereldkampioenschap schaken van 2023 loopt tot en met 30 april. Deze sport staat op 4 mei centraal bij de Nationale Sportherdenking. Daarom besteden wij deze maand aandacht aan de oorlogsslachtoffers in het Nederlandse schaken, gebaseerd op het boek Partij Verloren uit 1947.
Foto via Partij Verloren / Struikelsteentjes Maastricht
De Limburgsche schaakclubs hebben gelukkig tijdens en na den bezettingstijd nagenoeg geen verlies aan leden geleden. In Noord-Limburg werd de bevolking grootendeels geëvacueerd en in het Zuiden was de gelegenheid tot „onderduiken” rijkelijk aanwezig.
Het was dan ook een zeer ongelukkige samenloop van omstandigheden, die mevrouw Muijsson-Gazan in handen van den S.D. deed vallen. Zij was in de jaren vóór den oorlog een zeer goede schaakspeelster, die zich bij haar komst in Limburg op 1 Juli 1940 spoedig als de beste van Limburg ontpopte. Samen met haar man deed zij in het Zuiden veel om het schaakspel tot grooteren bloei te brengen en het is voor een groot deel aan haar ijver te danken, dat de wedstrijden om het kampioenschap van Maastricht werden ingesteld. Zij was een buitengewoon beminnelijke en intelligente vrouw, die aller sympathie verwierf.
Toen zij dan ook in Maart 1942 door onze overweldigers naar Duitschland werd gesleept, ging er een schok van ontroering door onze Limburgsche schaakkringen. Men heeft haar helaas nooit teruggezien. Haar lijdensweg ging over Scheveningen, Rothenburg en Ravensbrück. Zij stierf tenslotte in Auschwitz op 31 October 1942.
De schaakclub “De Pion”, die zij met haar man op gericht had, en waarvan zij secretaresse was, totdat de bepalingen tegen de Joden van kracht werden, is na haar dood gefusioneerd met de Maastrichtsche Schaakvereeniging.
Ook in Rotterdam, waar mevrouw Muijsson 13 Juli 1905 geboren werd, zal men de charmante Sophia Clara Gazan met weemoed herdenken.
Dat zij ruste in vrede.