Wel of niet gaan naar het WK voetbal in Qatar?

Sport staat vaak in het teken van vermaak. De focus ligt dan ook op de prestaties, maar rondom de organisatie van een groot sportevenement liggen nog veel grotere politieke belangen ten grondslag. In een vierdelige productie kijken Mitch Marinus, Dimitri van Tuijl, Boris Tiokhine en Ko van der Duin naar de politieke invloed op vier spraakmakende sportevenementen aan de hand van verschillende personages. In het laatste deel schrijft Boris Tiokhine over het wereldkampioenschap voetbal van Qatar in 2022.

Veel mensen reageerden geschokt op het nieuws toen in 2010 bekend werd dat Qatar het wereldkampioenschap voetbal in 2022 zou gaan organiseren. Het land heeft geen rijke sportgeschiedenis en staat niet bekend om haar voetbalprestaties. Daarnaast komt Qatar met regelmaat negatief in het nieuws door de slechte arbeidsomstandigheden waarmee gastarbeiders te maken krijgen. Dit is voor sportjournalist Willem Vissers reden om niet af te reizen naar het vierjaarlijkse sportevenement.

Aan de andere kant wil Qatar zich door middel van sport juist distantiëren van de sociaal-politieke problemen die zich afspelen in de regio. Voor de autoriteiten in Qatar is het doel niet alleen om meer naamsbekendheid te generen, maar ook om het imago van het land op te poetsen. Ronald de Boer, ambassadeur van het WK in Qatar, vindt in tegenstelling tot Vissers, dat het gastland een eerlijke kans verdient.

Lees hier verder.