22 juli 1936: het olympisch vuur in Delphi

Op 20 juli 1936 werd voor de eerste keer het olympisch vuur ontstoken tijdens een plechtigheid in Olympia. We volgen deze reis tot in Berlijn, vandaag van Athene naar Delphi.

De Limburger Koerier schreef op 24 juli 1936: ‘Toen de drager van den Olympischen fakkel het kleine Parnassus-stadje Arachova binnenkwam, waar hij het vuur aan een opvolger moest ter hand stellen, was het geheele plaatsje uitgeloopen om den estafettelooper te zien. De Grieksche looper, die slechts in een blauwe turnbroek gekleed was, reikte het vuur over een een landgenoot, die de nationale dracht van de nieuw Grieken de „Fustanella” droeg.

Toen de fakkellooper Delphi naderde stond de geheele jeugd uit de stad van het orakel voor de poorten opgesteld. De looper ging naar de Castiliaansche bron en vandaar uit naar het op een heuvel gelegen oude stadion, waar een altaar opgericht was, waar het Olympisch vuur werd ontstoken. Een plechtige ceremonie had plaats, die in deze romantische omgeving grooten indruk op de aanwezigen maakte.

Onder de toeschouwers bevond zich ook Leni Riefenstahl, die hier opnamen voor de Olympische film maakte.’

In Het Vaderland stond aanzienlijk meer informatie: ‘Nadat de Olympische fakkelloper uit Delphi met veel ceremonieel het Olympische vuur in ontvangst had genomen, vertrok hij in de richting Lamia. Door de meest woeste bergstreken ging de fakkel en bij ondergaande zon werd de pas van Thermopylae gepasseerd waar eens Leonidas en zijn 300 Spartanen den heldendood stierven.

Urenlang ging het toen langs steile hellingen met olijfboomen begroeid en door eindelooze pijnwouden naar Lamia, waar het vuur onder enorme belangstelling weer doorgegeven werd. En voort ging het de duisternis in, waar de blauw-roode vlam een spookachtig verschijnsel veroorzaakte, dat zich telkens als het ware vanzelf bewoog, tot het bij een kromming uit het gezicht verdween.

Hedenmorgen vroeg kwam het vuur in de hoofdstad v. Thessalië, Larissa, aan. Hier hadden de feestelijkheden een meer militair karakter. Op een van de pleinen was een altaar opgericht, waarbij zich, ondanks het vroege uur talrijke officieele personen en bijna de geheele bevolking van de stad hadden verzameld.

Door een afdeeling cavalerie werd de looper binnengehaald en terwijl de kapel de Olympische hymne speelde en de toeschouwers onder doodsche stilte toezagen, stak de volgende looper zijn fakkel op het altaar aan en verdween weldra in Noordelijke richting.’