De 75e sterfdag van François Marits, olympiër en verzetsheld
Op 2 april 1945 bezweek François Marits in een tuchtgevangenis in Hamelen. In 1924 vertegenwoordigde hij Nederland op de Olympische Spelen. Tijdens de oorlog speelde hij een belangrijke rol in het verzet. Gratis verhaal, maar donatie welkom – onderaan de pagina.
Foto via de Oorlogsgravenstichting
François Marits werd in 1884 geboren in Kapelle in Zeeland om na zijn schooltijd te worden ingedeeld bij het leger als foerier bij de infanterie – het begin van zijn loopbaan als beroepsmilitair. In 1914 trouwde hij met Elisabeth van Tiggelen, met wie hij vier kinderen kreeg. Slechts twee haalden de achttienjarige leeftijd.
Dankzij een uitgebreid artikel van Marianne de Hoogh – Andriessen in De Waterschans 3 uit 2016 is er veel bekend over Marits. Op de Olympische Zomerspelen van 1924 in Parijs kwam hij uit als schutter snelvuurpistoolschieten op de 25 meter, samen met drie teamgenoten. Dit team behaalde een gedeelde 21e plaats, vooral door een enorm gebrek aan trainingsfaciliteiten en een uiterst gebrekkige voorbereiding.
Het gezin Marits zette zich na de Duitse inval in voor het verzet. Zoon Dries deed dat relatief onschuldig door stiekem verkeersborden te verwijderen of te verplaatsen. François zelf zat bij de Ordedienst (OD) als Chef de Bureau in zijn woonplaats Bergen op Zoom. Hij was belast met de registratie van deelnemers van de groep. Na verraad van Anton van der Waals werd deze groep op 21 juni opgerold. Hiermee werd Marits één van de vele slachtoffers van Van der Waals, die na de oorlog voor zijn misdaden werd geëxecuteerd. Ook Dries werd meegenomen, maar in november weer vrijgelaten.
Tegen François werd op 23 juni 1944 de doodstraf uitgesproken, maar in plaats daarvan verdween hij voor zijn familie via een reis langs verschillende gevangenissen en kampen, de zogenaamde Nacht und Nebel. Via Utrecht, Haaren, Krefeld en Lüttringhausen werd hij op 1 november 1944 gedeporteerd naar de tuchtgevangenis in Hamelen. Na de opeenvolgende ontberingen, mishandelingen en verplaatsingen bezweek Marits op 2 april 1945. Pas op 3 september 1945 werd de familie hiervan op de hoogte gesteld.
Aanvankelijk lag het lichaam van Marits op het Nederlands ereveld in Hannover, maar op 4 maart 1959 werd hij herbegraven op het Nationaal Ereveld in Loenen. Zijn naam staat de Erelijst van Gevallenen 1940 – 1945, die is in te zien bij de ingang van de Tweede Kamer der Staten-Generaal.
In mijn boek Door Wilskracht Zegevieren beschrijf ik alle Nederlandse olympiërs, die zijn omgekomen in de Tweede Wereldoorlog.
