Florence Griffith was de laatste kampioen van de Koude Oorlog

De Olympische Spelen bestaan 125 jaar – het onderwerp van de expositie Olympia aan Zee in Den Haag. In samenwerking met Europeana vertel ik tientallen verhalen, met gebruik van internationaal archiefmateriaal. In het vijftiende deel Flo-Jo.

Foto via Wikicommons

Florence Griffith is de snelste vrouw aller tijden. Haar wereldrecords op de 100 en 200 meter uit 1988 zijn nog steeds niet verbroken. Op de Olympische Spelen dat jaar was ze de grote ster met drie gouden medailles, onder haar bijnaam Flo-Jo. In de hele geschiedenis was er maar één atlete geweest, die nog succesvoller was op de Olympische Spelen. Fanny Blankers-Koen won in 1948 namelijk vier gouden medailles.

Griffith werd verschillende malen beschuldigd van het gebruik van doping, maar dat is nooit bewezen. In 1998 is ze overleden, pas 38 jaar oud.

Kampioen van de Koude Oorlog

Na haar olympische drieklapper was Flo-Jo eregast van de Amerikaanse president Reagan. In de jaren tachtig bestond het communistische Oostblok nog en daarom was het van groot politiek belang hoeveel gouden medailles er op de Olympische Spelen werden gewonnen, als onderdeel van de Koude Oorlog. Dat de Sovjet-Unie en de DDR in 1988 beter hadden gepresteerd dan de Amerikanen werd meteen gebruikt in de onderlinge propaganda.

Succes is relatief, want zowel de Sovjet-Unie als de DDR bestond niet meer bij de volgende Olympische Spelen, die van 1992 in Barcelona. In 1989 kwam er een einde aan het communisme en brak er een nieuw tijdperk aan. En zo was Griffith de laatste kampioen van de Koude Oorlog. 

De nalatenschap 

Florence Griffith had een compleet eigen stijl, ook in haar voorkomen op de atletiekbaan. Haar lange nagels werden wereldberoemd. Het was altijd weer een verrassing in welke unieke outfit ze naar een zege sprintte. En alles wat ze droeg, had ze zelf ontworpen. In 1989 werd er zelfs een Barbie-pop naar haar evenbeeld gemaakt. Ze gaf zo het leven letterlijk kleur.

Griffith was daarmee de eerste sportvrouw met een unieke persoonlijke stijl en daarmee een voorbeeld voor de generaties na haar. ‘Haar outfits waren geweldig,’ zei Serena Williams.  

In Los Angeles is een school naar haar vernoemd met het levensmotto van Griffith als leidraad: Our dreams deserve a try… The sky is the limit.