De tijdcapsule van het Olympisch Stadion
Precies vijf jaar geleden vond ik in de Marathontoren bij het Olympisch Stadion een tijdcapsule uit 1928, geplaatst door de organisatoren van de Olympische Spelen in Amsterdam.
De Revue der Sporten sloeg na het plaatsen van deze tijdcapsule aan het fantaseren. Zouden er ooit mensen zijn, die deze koker uit 1928 weer zouden vinden? En hoe zou dat dan gaan? ‘Als over vijftig lange jaren het Olympisch Stadion tot puin zal zijn vervallen,’mijmerde het tijdschrift, ‘als over vijftig lange jaren onze goede, maar gretige gemeente Amsterdam de ruimte der Olympische arena noodig zal hebben om ook daar nieuwe huizen te bouwen; als over vijftig lange jaren de meesten onzer tot hun voorvaderen verzameld zullen zijn — dan zal het bouwwerk van Jan Wils worden afgebroken.’ Het was een opvallend accurate voorspelling, want in 1980 werd voor de eerste keer daadwerkelijk gesproken over sloop van het stadion – slechts twee jaar later.
Tijdens die sloop zou de koker dan worden gevonden, meende De Revue: ‘Sloopers zullen den eenen steen van den anderen halen, de tribunes en de wielerbaan zullen tot gruis geslagen worden. Dan ziet mijn geestesoog een energieken opperman ten leste een oogenblik peinzend voor den Marathontoren staan. Hij zal, gelijk opperlieden betaamt, een pruim wegspuwen, vervolgens ietwat melancholiek naar den klapwiekenden torenspits kijken en daarna in modern Haarlemmerdijksch zijn mannen met een minzamen vloek tot een laatst aanpakken aansporen. Aannemende, dat het afbreken van den toren van toovenaf begint, zal men ten leste bij het voetstuk van het Marathon-bouwwerk belanden. Dan zal er een vreemd oogenblik komen voor de sloopers. In een holte, temidden der baksteenen, zal men een, dan geheel vergeeld, document aantreffen, tegelijk met een kleurrijke collectie postzegels. Ook zal men een bronzen herinneringsplaquette vinden — alles te midden der koude, reeds verbrokkelde steenen.’
Gelukkig kwam deze voorspelling niet uit, want het stadion is uiteindelijk niet gesloopt. De koker in de Marathontoren bleef daarmee verstopt voor de buitenwereld, die allang was vergeten dat die daar zat. In 2012 vond ik echter in de digitale archieven artikelen over deze tijdcapsule, waarna die op 22 november werd gevonden achter de gedenksteen van enkele honderden kilo’s zwaar.
Na de vondst duurde het nog enkele maanden voordat de inhoud getoond kon worden. Het openmaken van de loden koker diende met grote zorgvuldigheid door deskundigen te worden gedaan om de zeer kwetsbare inhoud niet te beschadigen. De perkamenten rol bijvoorbeeld zat al tachtig jaar in een koker en moest daarom heel voorzichtig worden uitgerold in een speciale klimaatkamer. Daarbij bleek ook dat die was beschadigd, wat na een restauratie is hersteld. Na een half jaar kon dan eindelijk worden getoond wat op 3 november 1928 via een tijdcapsule naar de toekomst was gestuurd.
Het object met inhoud is nog steeds te zien in het Olympisch Stadion.
Waardeer dit artikel!
Dit artikel las je gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je je waardering laten blijken door een kleine bijdrage te doen
