Wie zegt dat in 2028 de Olympische Spelen nog bestaan?
Nederland wil in 2028 de Olympische Spelen organiseren, maar wie zegt dat de Spelen dan überhaupt nog zullen plaatsvinden?
De Olympische Spelen van 2044 zijn in Parijs, precies 150 jaar na de oprichting van het Internationaal Olympisch Comité in die stad. Tijdens die Jubileumspelen sluit de olympische beweging de lange crisis af, waardoor zelfs de Olympische Spelen van 2028 moesten worden afgelast.
Het Internationaal Olympisch Comité houdt namelijk van symboliek, zoals de vijf ringen, het vuur en de fakkeltocht. Het is daarom niet toevallig dat juist Parijs wordt uitgekozen voor de Olympische Spelen, die op 23 juni 2044 beginnen. Daarmee wordt gevierd dat precies anderhalve eeuw eerder in diezelfde stad het IOC werd opgericht. Als symbolisch eerbetoon aan geestelijk vader Pierre de Coubertin keren de Spelen dan terug naar waar het allemaal ooit begon.
In die 150 jaren wisselden sportieve en organisatorische hoogte- en dieptepunten elkaar af, waarbij het IOC er altijd opnieuw in slaagde zich aan de nieuwe omstandigheden aan te passen. Tijdens de twee wereldoorlogen bijvoorbeeld werden de Spelen tot drie keer toe keer afgelast, maar toch won het evenement daarna alleen maar aan belang. Het begin van de 21e eeuw was het absolute hoogtepunt toen presidenten, keizers en koningen allemaal hun liefde verklaarden aan het IOC. De Olympus was nooit zo hoog als in die jaren.
Toen nog wel, want snel daarna werden de eerste olympische scheuren zichtbaar. In Sochi, waar aardverschuivingen complete gebieden verzwolgen, openden die zich wel heel letterlijk. Deze rampen waren het gevolg van de vele bouw- en constructiefouten voor de Winterspelen van 2014, en al in 2010 voorspeld door de Russische geoloog Sergei Volkov. In plaats van te luisteren naar deze waarschuwingen dreigde juist arrestatie van deze wetenschapper, die daarop zijn land ontvluchtte. “Het enige wat we nu nog kunnen,” zei hij vanaf zijn geheime adres, “is bidden en hopen op een goede afloop.” Tevergeefs, bleek enkele jaren later.
Die goede afloop was Rio de Janeiro ook niet gegund na de Zomerspelen van 2016. Aanvankelijk vierde Brazilië nog feest als het eerste Zuid-Amerikaanse gastland van de Olympische Spelen, maar na de roes ontwaakte het land in een nachtmerrie van financiële tekorten, ecologische problemen en politieke onrust. Brazilië bleef achter met ongebruikte stadions, wat het volk tot woede dreef. “Is dit wat alle investeringen ons hebben opgeleverd? Sportarcheologisch erfgoed?”
Dodelijk voor het imago van de Olympische Spelen, vooral door het groeiend protest via de sociale media, waar het IOC maar geen grip op kreeg. In een bericht op Twitter mogen dan maar maximaal 140 karakters staan, maar zoveel bleken er niet eens nodig: ‘Van verbroedering, de reden van baron Pierre de Coubertin om de Olympische Spelen in 1896 nieuw leven in te blazen, is geen sprake meer.’
In die omstandigheden was het geen wonder dat niemand de Olympische Spelen van 2028 wilde organiseren. Het ondenkbare was daarmee gebeurd: voor de eerste keer sinds 1944 werd het evenement afgelast, voor de vierde keer in de geschiedenis van het IOC.
Beter gezegd: voor de eerste keer werden de Spelen niet in een bestaande stad georganiseerd, maar in een virtueel Olympisch Stadion in droomstad Utolympia – Utopia en Olympia bij elkaar. Utolympia was gebouwd door het IOC als gaststad van de Utopische Spelen, waarbij de wereld werd uitgenodigd om mee te werken aan een vernieuwde olympische beweging met grote maatschappelijke verantwoordelijkheid. Gedwongen door de omstandigheden opende het IOC zich voor de buitenwereld, daalde het af van de Olympus, en gaf het invulling aan de eisen van zijn tijd.
Tijdens de virtuele openingsceremonie boog het IOC zijn hoofd. “Voor de mensen in Sochi en Rio de Janiero zijn we te laat, en daarvan zijn we ons bewust. We hebben ervan geleerd en willen vanaf nu met deze Utopische Spelen in droomstad Utolympia de olympische gedachte een nieuwe invulling geven als voorbeeld voor de jongeren over de hele wereld. Pas als dat is gelukt, mogen we deze droomstad weer verlaten.
Het jaar, waarop het IOC zich richt voor die wedergeboorte is 2044, als we precies 150 jaar bestaan. Dat zal dan het moment zijn, dat van verbroedering, de reden van baron Pierre de Coubertin om de Spelen in 1896 weer nieuw leven in te blazen, opnieuw sprake is.”
