Eerst naar de Rollatorloop en daarna een punkconcert

In het Olympisch Stadion is elk jaar de Rollatorloop. Het zijn niet alleen hoogbejaarden die hieraan meedoen. Billi Kuiper mee, zanger van punkband Buiten Gebruik, was er ook bij.

Ik stond ingeschreven voor de 400 meter, maar of ik die afstand zou halen, wist ik echt niet.

Aan de Rollatorloop doen enkele honderden mensen mee. Het zijn vooral ouderen, die zich met loopgroepen hebben voorbereid. Vanuit het hele land komen ze met speciale bussen en aangepaste vervoersmiddelen naar Amsterdam.

De eerste Rollatorloop was in 2010, zodat dit alweer de zesde editie is. De eerste drie jaar was er een wat zwervend bestaan door Amsterdam-Oost, maar in 2013 streek het evenement neer in het Olympisch Stadion. Deze verhuizing werd een doorbraak voor de Rollatorloop, al was het alleen maar voor de mooie plaatjes vanuit het klassieke sportstadion van 1928.

Helaas zoeken de meeste journalisten alleen naar de voorspelde beelden van een mevrouw van 93 jaar, die met haar rollator over de baan loopt. Met voorspelbare schijtlollige vragen of ze een nieuw wereldrecord gaat lopen en hoopt mee te doen aan de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Humor voor beginners.

Buiten beeld lopen echter ook vaak jonge mensen mee, die door verschillende omstandigheden een rollator nodig hebben. Vorig jaar bijvoorbeeld liep er iemand mee van achttien jaar oud. Op advies van hun medische begeleider gaan deze mensen naar het Olympisch Stadion, omdat de Rollatorloop goed past in de herstelperiode na een ziekte of kwetsuur.

De rollator blijkt ook voor deze groep jonge patiënten van grote waarde te kunnen zijn, alhoewel het in de meeste gevallen van tijdelijke aard is. Als het herstel goed is verlopen, zijn sommige van deze patiënten weer in staat om zelfstandig te lopen. Het zijn dus niet alleen negentigplussers, die zich in het Olympisch Stadion melden om door een schijtlollige verslaggever te worden opgevangen.

Cauda Equina Syndroom

Dat geldt ook voor Billi Kuiper, die ik vorig jaar ontmoette in het Olympisch Stadion, toen 44 jaar oud. Een jaar eerder had hij zelf de Rollatorloop gelopen, maar kon er in 2014 als toeschouwer naar kijken. “De Rollatorloop is prachtig,” zei hij. “Zowel om mee te doen als om ernaar te kijken.”

In de veertien maanden voor onze ontmoeting in het Olympisch Stadion was zijn leven volkomen in de war gegooid. Hij raakte verlamd, onderging een operatie en kon na een lange herstelperiode weer zelf lopen.

In het dagelijks leven werkt Kuiper in de nacht als chauffeur. Om middernacht stapt hij in de auto en rijdt vanaf Schiphol door heel het land om goederen te brengen en te halen. In zijn vrije tijd is hij zanger van de band Buiten Gebruik, die snoeiharde punk speelt. “Niet van die hitparade-punk zoals Greenday, maar meer zoals Discharge in de jaren tachtig.” Op YouTube staan enkele concertregistraties, die inderdaad onmiddellijk doen denken aan de punkscene van de jaren 80 van de vorige eeuw. Kijk maar:

Dit leven werd ruim twee jaar geleden ruw onderbroken. “Ik kreeg opeens rugpijn. Binnen drie weken was ik verlamd van mijn navel tot aan de tenen.” In het ziekenhuis werd het Cauda Equina Syndroom geconstateerd, een lage dwarslaesie, die heel zelden voorkomt. De operatie verliep succesvol, waarna een lange herstelperiode begon – letterlijk stapje voor stapje. Na enkele weken kon Kuiper met veel doorzettingsvermogen twee tot drie stappen zetten.

Eindelijk weer de jongste

In die situatie kreeg Kuiper een uitnodiging om mee te doen aan de Rollatorloop, die een dag later al zou plaatsvinden. Het kwam via zijn medische begeleiding, die meende dat deelname goed kon zijn voor zijn revalidatie. Kuiper nam deze invitatie met beide handen aan: “Het leek me wel wat, omdat ik dan de jongste deelnemer zou zijn. En tegenwoordig ben ik niet zo vaak meer de jongste.”

Vooraf had hij alleen geen idee hoe het zou aflopen. “Ik stond ingeschreven voor de 400 meter, maar of ik die afstand zou halen, wist ik echt niet. Sinds mijn verlamming had ik niet meer zoveel gelopen.” Het kostte inderdaad heel veel moeite, maar Kuiper slaagde erin om met behulp van een rollator die ronde door het Olympisch Stadion af te leggen. “Ik heb er zo lang over gedaan. Terwijl ik liep, werd ik aan alle kanten ingehaald door hoogbejaarden. Ik was daarna zo uitgeput dat ik de rest van de dag alleen maar kon slapen.”

Voor Kuipers zelfvertrouwen was het enorm belangrijk dat hij erin was geslaagd om voor de eerste keer sinds zijn verlamming méér te lopen dan de afstand tussen bed en toilet. Vanaf dat moment ging het dagelijks beter en zit hij inmiddels op ongeveer tachtig procent van zijn oude capaciteit. Hij kan ook weer lopen. “Sommige dingen van vroeger lukken niet meer, maar toch gaat het elke dag beter.”

Toch had Kuiper het allemaal niet willen missen. “Ik heb een toptijd gehad, want ik heb zoveel nieuwe mensen leren kennen. Dankzij mijn wonderdokter sta ik hier nu weer. Er is zoveel gebeurd in dat jaar.”

Nog één keer keek hij rond om snel weer te vertrekkern.“Dit weekend ga ik voor de eerste keer weer op reis. We hebben twee concerten in Italië.” Zo kan het leven dus ook zijn: in 2013 meedoen de Rollatorloop en in 2014 in Italië optreden als zanger van een punkband.