De eerste huldiging op de Coolsingel was in 1921 voor de Franse bokser Georges Carpentier

De Coolsingel is beroemd door de huldigingen voor Feyenoord. De eerste keer dat duizenden uitzinnige Rotterdammers daar een sporter ontvingen, was in 1921. ‘Het hooge hek leek als begroeid met een menschenklimop.’ 

Georges Carpentier in 1921. Foto Agence Rol / Bibliothèque nationale de France via Europeana

Voor mijn boek De gele kaart van Neeskens heb ik veel uitgezocht over de geschiedenis van het nationale voetbalkampioenschap. In aanloop naar de verwachte titel van Feyenoord maak ik hiermee een serie. We beginnen met de traditie van huldigingen op de Coolsingel.

Frans bezoek aan Rotterdam

Op 8 januari 1921 begon de Franse bokser Georges Carpentier (1894 – 1975) in Amsterdam met zijn bezoek aan Nederland, één van de beroemdste sporters van zijn tijd. Als veertienjarige jongen viel deze mijnwerkersjongen al op, om in zijn latere loopbaan meer dan honderd keer uit te komen in grote wedstrijden. ‘De prestaties van Carpentier,’ zo deelt Sport Encyclopaedie uit de jaren vijftig mee, ‘zijn van grote invloed geweest op de ontwikkeling van de bokssport in Frankrijk.’

Deze sportheld kwam naar ons land voor enkele demonstratiewedstrijden in Amsterdam en Rotterdam, maar in interviews gaf hij als voornaamste reden dat hij met een Nederlandse vrouw was getrouwd en dat hij daarom wel eens wat van haar geboorteland wilde zien. En inderdaad was Georgette Elasaser geboren en getogen in Den Haag. Vlak voor zijn aankomst was ze bevallen van hun eerste kind, half-Nederlands dus.

Verloren filmbeelden

Het was groot nieuws in ons land om zo’n internationale grootheid over de vloer te hebben. De camera’s stonden daarom niet stil, blijkt uit een overzicht van Filminstituut EYE. Uit een beschrijving blijkt dat er in enkele dagen maar liefst vijf filmpjes over hem waren gemaakt, waarin zijn aankomst, verblijf en huldigingen werden vastgelegd.

Er is alleen één probleempje: die beelden zijn er niet meer. En dat is heel erg jammer, want de bokser kreeg een ontvangst zoals ons land toen amper was gewend. ‘De geheelen triomtocht van Carpentier in Rotterdam,’ is één van de titels. Of ‘Zegetocht van Georges Carpentier door Holland.’

We kunnen het helaas niet zien, want het moet overweldigend zijn geweest. En sowieso werd er sportgeschiedenis geschreven op de Coolsingel, dat net in die tijd bijna was gedempt. Het laatste gedeelte werd op 3 mei 1921 drooggelegd.

Aankomst

In Amsterdam bokste de Fransman enkele partijen in het Concertgebouw. Onderweg naar Nederland kwam hij al een verslaggever van De Courant / Telegraaf tegen, die zichzelf in de trein vanuit Parijs had gepropt, toen die bij Roosendaal de grens overstak. ‘Niet zonder moeite wisten wij een plaatsje te veroveren in Georges’ coupé en spoedig waren wij met het hooge gezelschap in een levendig gesprek gewikkeld, dat liep over koetjes en kalfjes en over de beroemde Hollandsche kaas, welks laatstgenoemd product door Carpentier nog beroemder dreigt te worden.’

Bij aankomst in Amsterdam stond het zwart van de mensen, vervolgde deze reporter. ‘Op het perron waren honderden personen aanwezig, toen even over tweeën de trein het station binnenstoomde en een luid gejuich gaat op, als de Franschman en zijn gezelschap het compartiment, waarin de reis gemaakt werd, verlaten.’ Op de route naar Hotel l’Europe stonden nog eens duizenden mensen. ‘Velen hollen achter Carpentier’s wagen aan, verlangend even te kunnen zien naar dezen koning van den ring.’

In de avond meldde Carpentier zich in het Concertgebouw om zich uitbundig te laten toejuichen tijdens enkele demonstratiewedstrijden. Deze overweldigende belangstelling was nog maar een voorbode voor wat de bokser de volgende dag in Rotterdam te wachten stond.

De vuist van Carpentier 

Rotterdam

‘Naar wij vernemen,’ seinde Rotterdamsch Nieuwsblad op 8 januari, ‘zal Carpentier niet om halfdrie te Rotterdam aankomen, zooals aanvankelijk was vastgesteld, doch reeds ongeveer 12 uur. Van den Schieweg afkomend, zal langs den Coolsingel naar restaurant Caland gereden worden. Evenals in Amsterdam zullen ook te Rotterdam uitgebreide politiemaatregelen voor een goede regeling worden genomen.’ Door het drukke programma was de lunch in Den Haag vervallen, nota bene de stad van zijn echtgenote.

Al tijdens de autorit naar Rotterdam werd Carpentier massaal toegejuicht met een groeiende sliert wagens en motors. Bij de Heulbrug stond het zwart van de mensen. ‘Het enthusiasme groeide naarmate Georges verder Rotterdam binnenreed en op den Coolsingel was het een ware zegetocht. Men liep achter de langzaam voorbijrijdende auto’s aan, reed mee op de treeplanken, hing aan den wagen! Carpentier! Carpentier! Duizenden malen werd de kreet herhaald. Het publiek juichte den Franschman toe: Vive Carpentier! Het geleek de uittocht van een vorst.’

Nota bene in Het Noordelijk Sportblad stond een prachtig ooggetuigenverslag, waarvoor de verslaggever dan ook een lange reis had moeten maken. ‘Het Delftsche poortplein was zwart van de menschen. Eindelijk na een tijdje wachten doemde boven de menschenhoofden ’t film-apparaat op, Carpentier was in aantocht. Er ontstond een heel gedraaf van menschen, de autostoet tegemoet. De heele Coolsingel af holden velen met de auto waarin de held van den dag gezeten was mee, ’t tramverkeer was stopgezet. Carpentier zat inde auto achter de glazen weggescholen, slechts een heel enkele maal wuifde hij even. Het hooge hek van ‘t Ziekenhuis op ‘t Calandplein leek als begroeid met een menschenklimop.’

De Fransman wreef zijn ogen en uit en verklaarde, dat het getoonde enthousiasme van de koele Hollanders zijn verwachtingen verre had overtroffen. Nog nooit eerder had hij zoveel geestdrift meegemaakt, ‘of het zou in Amerika moeten zijn geweest’.

En daarmee begon de traditie van sporthuldigingen op de Coolsingel. Niet voor Feyenoord, niet eens voor iemand uit Rotterdam, maar voor een Franse bokser. De eerste keer dat Feyenoord feest vierde op de Coolsingel was in 1924, maar dat verhaal komt later deze week.