Taekwondo was aanvankelijk vooral populair in Limburg

Begin jaren zestig werd taekwondo in Nederland geïntroduceerd. De vechtsport was aanvankelijk vooral populair in Limburg. Daar werden zelfs speciale ‘Mijnstreekkampioenschappen’ georganiseerd.

Nederland was in de jaren zestig erg onder de indruk van het feit dat iemand met zijn teen een plank doormidden kon breken. De Zuid-Koreaanse grootmeester Kwon Moo Gun gebruikte dit kunstje in die tijd vaak als hoogtepunt van zijn demonstraties karate en taekwondo. Voornaamste verschil tussen die twee is dat taekwondo veel meer dan karate is gebaseerd op traptechnieken. Ook bakstenen en dakpannen kregen een behandeling van de grootmeester in de hoop overal in het land nieuwe beoefenaars te vinden voor zijn sport.

De ene dag was Kwon Moo Gun in Brunssum, de volgende dag in Assen. “Die man was bezeten van zijn sport,” zei vechtsportpionier Louis Pardoel in 1969. “Als hij ergens een wandeling maakte, nam hij telkens een handvol steentjes, gooide die een voor een op en raakte ze bij het vallen feilloos met een bliksemsnelle hand- of voetbeweging.” In diezelfde tijd was een andere Zuid-Koreaan, Park Yong Soo, ook een bekende promotor.

Zuid-Limburg en de Mijnstreekkampioenschappen

Venlo vormde enkele jaren de uitvalsbasis van Kwon Moo Gun, totdat hij eind jaren zestig verhuisde naar Canada. Ook Park Yong Soo dook regelmatig in Limburg op, zoals in 1967 toen Maastricht gastheer was van de zuidelijke titelstrijd taekwondo.

Begin 1968 bleek de sport in die regio al zo populair dat er in Elsloo – tussen Sittard en Heerlen- zelfs de Mijnstreekkampioenschappen waren. Hieraan deden clubs uit Geleen, Hoensbroek, Sittard en Maastricht mee. Park Yong Soo was er als speciale gast – voor de laatste keer in Nederland zelfs, omdat ook hij naar Canada zou vertrekken om zijn sport te promoten.

Een opvallende verschijning in dit Zuid-Limburgse taekwondo was May Douven uit Merkelbeek. In 1969 en 1970 trok hij de aandacht door respectievelijk het Limburgse kampioenschap en de nationale titel te winnen.

In 1974 behoorde hij tot een select groepje van vier Nederlanders dat werd opgeleid door de Koreaanse Taekwondo Organisatie. Waar Kwon Moo Gun naar Nederland kwam voor de promotie van zijn sport, ging Douven juist naar moederland Zuid-Korea om zich verder te verdiepen in de sport.

Het Limburgs Dagblad schreef over deze reis: ‘De instructeur traint de Nederlanders met name op de fenomenale Koreaanse beentechnieken. In de ochtenduren houdt de Nederlandse afvaardiging zich bezig met theorie terwijl in de middaguren bijzonder hard getraind wordt.’

De inwoners van Merkelbeek steunden hun dorpsgenoot volop, aldus dezelfde krant, want speciaal voor hem was een dansavond georganiseerd. De opbrengst was bestemd om de reis van Douven naar Zuid-Korea te betalen – in ieder geval een deel daarvan.

Niet voor niets, want Douven zou nog zo’n twintig jaar een enorme stempel drukken op de sport – zowel in Limburg als nationaal. Zo bracht hij meer eenheid in de taekwondowereld van zijn provincie, onder meer door het formeren van een Limburgse selectie. “Dat is gelukt,” zei hij in 1985, “en zelf verzorg ik de trainingen.” In die tijd zat hij nog dagelijks minimaal twee uur voor de spiegel om aan zijn stijl en techniek te werken.

Volop gedreven dus, totdat hij in 1992 opeens bekendmaakte dat hij wegens religieuze overtuigingen niet met zijn sport verder kon. Volkomen onverwacht legde hij zijn functie als coach bij zijn vereniging Hwarang Merkelbach neer om het stokje door te geven aan Hennie Beurskens, die in de jaren zeventig nog zelf door Douven was getraind.

Tegen het Limburgs Dagblad sprak Beurskens lovende woorden: „May heeft een duidelijke stempel op het Limburgse taekwondo gedrukt. Een groot aantal leraren heeft onder Mai getraind en is door hem gevormd. Dat was steeds ten goede van het taekwondo. Niet alleen hier in Limburg, maar ook in de rest van Nederland.”

Carnaval

Beurskens kwam overigens op een opmerkelijke manier in het taekwondo terecht. Tijdens het carnaval kreeg hij een klap, waardoor hij zich realiseerde dat hij iets moest gaan doen aan zijn weerbaarheid. Hij ging daarom eens kijken bij de plaatselijke teakwondovereniging. Dat beviel blijkbaar goed, want in 1988 werd hij zelfs Limburgs kampioen.

Ruim een halve eeuw na de introductie van taekwondo in Nederland zien we nog sporen van de pioniers. Zowel in Assen als Den Bosch is een vereniging naar Kwon Moo Gun vernoemd, alhoewel er bij de Brabanders niet meer aan taekwondo wordt gedaan. Misschien dat er in Limburg binnenkort een vereniging naar Douven kan worden vernoemd.