Vrouwenblad Opzij heeft een blinde vlek voor vrouwensport
Wie zijn de belangrijkste vrouwen in de Nederlandse sport? De Opzij Top 100 geeft er helaas geen antwoord op, want daar is de sport compleet genegeerd. Volgend jaar beter, beloofde hoofdredacteur Irene de Bel.
Hét grote verhaal van de Nederlandse sport van 2016 is het succes van de vrouwen op de Olympische Spelen, en dat al over een periode van enkele tientallen jaren. Eind vorig jaar vestigde ik hier de aandacht op in een eerste artikel op Sportgeschiedenis, waarna de sportpers dit onderwerp oppakte. De Volkskrant, de NOS, het NRC Handelsblad, het Algemeen Dagblad, Trouw, Een Vandaag – overal werd er aandacht aan besteed in lange en gedegen analyses.
De enige uitzondering was Opzij, het belangrijkste opinieblad voor vrouwen. Bij de zoektocht naar de honderd meest invloedrijke Nederlandse vrouwen is de sportwereld compleet genegeerd, zo bleek vorige week. Edith Schippers reken ik dan niet mee, want de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport werd door Opzij alleen beoordeeld als hoofdverantwoordelijke van de zorg.
Feministische vlek
Marijn de Vries voorzag dat dit ging gebeuren, als columniste bij Trouw en voormalig professioneel wielrenner. ‘Zo benieuwd of er dit jaar eindelijk wél eens sportvrouwen in staan,’ vroeg ze zich vorige week af op Twitter, vlak voordat de nieuwe Opzij Top 100 werd gepubliceerd. ‘Was tot nog toe interessant genoeg nogal een blinde vlek van Opzij…’
Het zou zomaar kunnen dat die blinde vlek er is, want daar heeft het Nederlandse feminisme al honderd jaar last van. In 1921 bijvoorbeeld vroeg De Groene Amsterdammer aan de leidsters van de eerste feministische golf wat zij vonden van vrouwenvoetbal. Slechts twee van de 23 ondervraagden antwoordden positief – en zelfs dan nog met de nodige moeite. Wel stemrecht, geen sportrecht.
Dat de leidsters van de tweede feministische golf in de jaren 60 en 70 net zo afwijzend waren, toonden Mieke Beuse en Marja van Gestelaan in 1981 aan in hun onderzoek naar de positie van vrouwen in Nederlandse sportbesturen. “Toen we enkele jaren geleden begonnen om dit systematisch uit te zoeken,” zei Beuse toen, “bleek dat er in de vrouwenbeweging helemaal geen aandacht aan werd besteed.” Wel baas in eigen buik, geen baas over eigen bal.
Een nieuwe lijst
In het geval van Opzij heeft De Vries echter niet helemaal gelijk, want van 2011 tot en met 2013 was er wel degelijk een aparte sportrubriek in de Top 100. Heleen Crielaard werd zowel in 2011 als 2012 beschouwd als de meest invloedrijke vrouw in de Nederlandse sport; in 2013 volgde Esther Vergeer haar op. Daarna werd deze categorie echter geschrapt, verklaart Irene de Bel desgevraagd als hoofdredacteur van Opzij. “Deze lijst was bijna altijd hetzelfde en daarom zijn we er mee opgehouden.”
De Bel beaamt dat het inmiddels misschien weer tijd wordt om opnieuw te kijken naar invloedrijke vrouwen in de sport. Er zijn inmiddels weer kandidaten genoeg voor een overzichtslijst: Esther Vergeer, Rita van Driel, Marianne Vos, Carole Thate, Sarina Wiegman, Marjan Olfers, Dafne Schippers, Bibian Mentel, Vera Pauw, Sylvia Barlag, Marlou van Rhijn, Carla de Groot, Barbara Barend, Martine Prange, Marjet Derks, Marijn de Vries, Dione de Graaff, Minke Booij, Ellen van Langen – ik noem maar wat namen.
In 2017 moet er dus gewoon weer een lijst in de Opzij komen van de meest invloedrijke sportvrouwen. De Bel heeft al een suggestie wie daarop moet komen: “Nouchka Fontijn, die zilver won bij het olympisch boksen. Ik vind het zo stoer wat ze heeft gedaan.”
En afgelopen zondag bevestigde De Bel op NPO Radio 1 dat er volgend jaar ook weer vrouwen uit de sport in de Opzij Top 100 staan. Kortom: zeuren loont!
