Vijf beroemde sporters in de politiek
Jeanet van der Laan maakt deze week grote kans om namens D66 te worden verkozen tijdens de parlementsverkiezingen. Zo’n twintig jaar geleden speelde ze in het nationale vrouwenvoetbalelftal. Er zijn meer sporters geweest met een loopbaan in de politiek.
Foto via het Utrechts Archief
Erica Terpstra: de zwemmende VVD-er
Op de Olympische Spelen van 1960 en 1964 won zwemster Erica Terpstra twee medailles. In 1962 was ze nationaal kampioen op de 4 x 100 meter vrije slag. Samen met Ria van Velsen, Klenie Bimolt en Ada Kok zwom ze op 28 juni 1964 een wereldrecord op de 4 x 100 meter wisselslag. Precies een week later was ze die alweer kwijt aan de Amerikaanse ploeg.
In 1977 werd Terpstra verkozen namens de VVD en bleef daarna zeventien jaar aaneengesloten in de Tweede Kamer. Na een staatssecretarisschap in het eerste Paarse kabinet zat ze nog eens vijf jaar in het parlement. In 2003 verliet ze die plek als nieuwe voorzitter van NOC*NSF.
Mieke Sterk: de PvdA-atlete
Tijdens de Olympische Spelen van 1968 kwam Mieke Sterk onder meer uit in de Nederlandse vrouwenestafetteploeg. In haar serie evenaarde ze het wereldrecord, maar een dag later alweer was dat alweer in handen van de Amerikanen. Als nationaal record werd dit pas in 2012 verbeterd.
PvdA-voorzitter Felix Rottenberg merkte Sterk op als politicus en plaatste haar in 1994 op de kandidatenlijst van zijn partij. Zo belandde ze in de Tweede Kamer, maar na één periode keerde ze niet meer terug.
Terpstra en Sterk zijn zo wel de enige parlementariërs in de Nederlandse geschiedenis met een wereldrecord op zak, al was het maar één dag of één week.
Dirk Stikker: badmintonliberaal
In 1931 werden voor de eerste keer kampioenschappen gehouden in het badminton. Dirk Stikker werd kampioen bij de herenenkel en herendubbel. Hij was in die beginjaren één van de belangrijkste promotors van deze sport.
Stikker werd later toch vooral beroemd als directeur van Heineken, voorzitter van de VVD, minister van Buitenlandse Zaken en secretaris-generaal van de NAVO. Tussen 1945 en 1948 zat hij in de Eerste Kamer. Hij was betrokken bij de oprichting van de VVD in 1948.
Jan Kan: de partijloze voetballer
Op 6 februari 1894 was de eerste wedstrijd van een gezamenlijk Nederlands voetbalelftal, het Bondselftal genoemd, nog officieus. Elke speler kwam uit in zijn eigen clubshirt. Jan Kan was één van de opgestelde spelers, namens het Rotterdamse Victoria.
Van 1926 tot en met 1929 was hij minister van Binnenlandse Zaken en Landbouw in het kabinet-De Geer 1. Hij was partijloos, maar werd beschouwd als sociaal-liberaal. Zoon Wim werd later een beroemde cabaretier.
Henri Marchant: de liberale oprichter van UD 1875
De Koninklijke UD 1875 is de oudste veldsportvereniging van ons land. In 1875 begon die als cricketclub, maar richtte zich na een jaar of twintig steeds meer op voetbal. Bij die oprichting was Henri Marchant betrokken, die in 1887 clubvoorzitter werd. Hij werd daarna toch vooral beroemd als liberaal politicus.
Deze loopbaan begon in 1897 in de gemeenteraad van Deventer en eindigde in 1935 als minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Tussen 1900 en 1933 zat hij in de Tweede Kamer.
