Dick Schmüll en de Nederlandse Basketball Bond
Dick Schmüll heeft enorm veel voor het basketbal betekend. Op 15 juli 1947 richtte hij de Nederlandse Basketball Bond op, in hetzelfde jaar dat hij ook al met de volleybalbond begon.
Oefeningen met Dick Schmüll – uit zijn privé-archief
Op 22 februari 1947 kwamen er vanuit heel Nederland basketballers naar het AMVJ-gebouw in Amsterdam om te praten over de oprichting van een bond. De aanwezigheid van Dick Schmüll was vanzelfsprekend, want hij was al decennia betrokken bij deze sport. Op 15 juli 1947 was de daadwerkelijke oprichtingsvergadering van de Nederlandse Basketball Bond.
Sportleider
Schmüll werd in 1908 geboren in Nederlands-Indië, maar kwam al op vijfjarige leeftijd naar Amsterdam voor een gedegen opleiding. Hij woonde op de Leidsekade, om de hoek van het AMVJ-gebouw. ‘Gedurende heel zijn jeugd sportte Schmüll fanatiek bij AMVJ en hij was erbij toen deze organisatie in 1928 een nieuw gebouw kreeg,’ schreef Kees van Tilborg in de Canon van de Lichamelijke Opvoeding.
In 1937 werd hij algemeen sportleider van de AMVJ, maar de oorlog veranderde alles. “Ik kreeg de keuze voorgezet”, zei Schmüll in 1987 tegen Mart Smeets. “Of blijven en voor de Jugendsturm gaan werken of vertrekken. Geen moeilijke keuze. Ik vertrok naar Haarlem waar ik aan het Kennemer les ging geven.”
Twee sportbonden
In 1947 was Schmüll betrokken bij het begin van de basketbalbond. Enkele maanden later richtte hij ook de volleybalbond op. “Waarom ik dat deed? Gewoon omdat ik me bezighield met allerlei organisatorische werkzaamheden, dat deed ik voor de oorlog al.”
Er was echter nóg een dwingende noodzaak voor een basketbalbond en dat was de deelname van Nederlandse teams aan internationale evenementen, zo had de internationale basketbalfederatie tegen Schmüll gezegd. Deze koepelorganisatie had in 1946 en 1947 nog oogluikend toegestaan dat Nederland meedeed aan de Europese kampioenschappen, maar zonder bond kon dat niet langer.
In die tijd was Schmüll ook bondscoach. Alhoewel zijn team niet meedeed aan de Olympische Spelen van 1952, was hij er zelf wél bij als de organisator van het basketbaltoernooi. Hij kreeg er het Kruis van Verdienste voor, een officiële Finse onderscheiding.
De spelende mens
Gedurende heel zijn leven heeft Schmüll de sociale waarde van sport benadrukt. ‘De spelende mens heeft getoond een wereldburger te kunnen zijn,’ schreef hij in 1952 in Het Parool. ‘Ik weet dat na elk spel de harde werkelijkheid weer voor de deur staat en dat de mens — helaas — slechts zo weinig tijd heeft om te spelen. Maar het aantal spelende mensen op de wereld is groter dan welk leger, dat door welke natie dan ook op de been gebracht zou kunnen worden. Misschien is de sport wel een medium waardoor beter begrip der volkeren tot stand gebracht zou kunnen worden. En daarmee ben ik dan toch nog een idealist.’
Schmüll verwees daarbij ook uitgebreid naar de geschiedenis van de sport. En zo hield hij al in 1953 een pleidooi voor diepgaand wetenschappelijk en historisch onderzoek naar de rol van sport. “Wellicht zou men het verschijnsel van de sport dan niet meer verfoeien of vereren, doch naar de juiste waarde kunnen schatten.”