Razernij bij het hockeypubliek tijdens Nederland – India in 1963

Het Nederlandse hockeyteam speelde in 1963 tegen India. Toen de scheidsrechter een treffer afkeurde, werd hij uitgescholden door het keurige publiek.

De Nederlandse hockeymannen spelen zaterdag tegen India voor de FIH Pro League. De eerste keer dat die landen elkaar ontmoetten, was in de finale van de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam. Brits-Indië won, zoals het team toen nog heette. Het was het begin van een tijdperk, dat pas eindigde in 1960.

Sinds 1928 had Nederland nog nooit gewonnen toen het op 13 oktober 1963 in Amstelveen weer eens tegen India speelde. Ondanks een snelle achterstand leek Oranje minimaal op een gelijk spel af te stevenen. Een Nederlands doelpunt werd echter afgekeurd door scheidsrechter Naidu uit India. Het publiek was zo boos dat het bijna de gehele tweede helft deze man heeft uitgescholden. Heel bijzonder, want zulk onbeleefd gedrag vanaf de tribunes was nog nooit vertoond.

Fluiten tegen de tegenstander

Door onze ogen is het heel vreemd dat een scheidsrechter een interland mag fluiten waaraan zijn eigen land meedoet, maar in 1963 kwam het vaak voor dat beide landen ieder een arbiter leverden voor een interland. Het was simpelweg niet verplicht om neutrale scheidsrechters aan te stellen, zo vond de hockeyfederatie althans, in ieder geval niet voor de arme hockeylanden. Naidu floot zo namens India en had daarbij Elgershuysen als zijn Nederlandse collega.

India had vooraf zelfs grote druk uitgeoefend om Naidu aan te stellen. Oranje kon toen gewaarschuwd zijn, want eerder die maand had diezelfde man zeer eenzijdig ingegrepen toen India tegen Spanje speelde.

Sterker: volgens Herman Rogge, oud-hockeyscheidsrechter die in 1948 de Olympische finale had geleid, was het probleem van partijdige scheidsrechters uit India een bekend fenomeen: “Het is een soort systeem van hen. Fluiten als India in moeilijkheden komt en dan een vrije slag tegen de eigen ploeg geven.”

Het bleek een goede samenvatting te zijn van de bewuste wedstrijd tussen Nederland en India. ‘Twaalf tegen elf, een ongelijke strijd’, schreef het Dagblad voor Amersfoort in zijn verslag. Naidu had er alles aan gedaan om een Nederlandse treffer te voorkomen met de ene na de andere beslissing tegen Nederland in een scoringspositie.

Het publiek reageerde furieus en bestookte Naidu met verwensingen. Zelf hield hij het na afloop op enkele vergissingen, die nu eenmaal menselijk zijn. De Nederlandse spelers hielden zich op het veld nog in, maar terug in de kleedkamer zouden ze in woede zijn uitgebarsten. ‘De heer Naidu mocht blij zijn,’ aldus het Handelsblad, ‘dat hockeypubliek zich in het algemeen iets beter wil beheersen.’

Alle Nederlandse dagbladen oordeelden daarna dat Naidu de wedstrijd had gewonnen en niet de hockeyers uit India. Voor het Handelsblad was de wedstrijd zelfs het bewijs geweest dat er inderdaad een einde was gekomen aan het hockeytijdperk, dat was begonnen in 1928.

Pas in 1966 won Nederland eindelijk voor de eerste keer van India.