Commotie rond het WK voetbal van 1978
Sport staat vaak in het teken van vermaak. De focus ligt dan ook op de prestaties, maar rondom de organisatie van een groot sportevenement liggen nog veel grotere politieke belangen ten grondslag. In een vierdelige productie kijken Mitch Marinus, Dimitri van Tuijl, Boris Tiokhine en Ko van der Duin naar de politieke invloed op vier spraakmakende sportevenementen aan de hand van verschillende personages. In het tweede deel beschrijft Dimitri van Tuijl het wereldkampioenschap voetbal van Argentinië in 1978.
In aanloop naar het wereldkampioenschap krijgt in 1976 de Junta de macht in Argentinië na een militaire coup onder leiding van Jorge Videla. De bevolking die het niet eens is met zijn regime wordt gevangen genomen of uit een vliegtuig gegooid. Het toernooi staat hoog op Videla’s agenda en moet gewonnen worden om te laten zien wat een ‘geweldig’ land Argentinië is onder zijn regime. Nederland, met onder andere Wim Suurbier, Dick Nanninga en de gebroeders van der Kerkhof, kwalificeert zich voor het wereldkampioenschap.
Het evenement brengt de nodige commotie met zich mee. Cabaretduo Freek de Jonge en Bram Vermeulen starten een petitie om het WK te boycotten, omdat de mensenrechten, volgens hen, in Argentinië geschonden worden. Met de theatervoorstelling ‘Bloed aan de paal’ wordt dit statement nog eens versterkt.
Nederland werd niet voor het eerst en ook niet voor het laatst de op één na beste op een WK. De finale zullen we nog jarenlang herinneren vanwege de bal op de paal van Rensenbrink in de laatste minuut. Een finale die volgens velen nooit gewonnen had kunnen worden.
Lees hier verder.