De bijna-voetbaloorlog van 1929 tussen Italië en Oostenrijk
In 1929 won Oostenrijk van Italië een voetbalwedstrijd. De onderlinge betrekkingen tussen die landen daalden meteen tot een dieptepunt.
Het Italiaanse elftal in 1927
In 1969 was er een heuse Voetbaloorlog. Na een serie wedstrijden tussen Honduras en El Salvador brak een gewapend conflict uit. Het is al meer dan een halve eeuw een berucht voorbeeld van de ontmoeting tussen voetbal en politiek.
Italië en Oostenrijk kwamen al in 1929 dichtbij zo’n voetbaloorlog – een jaar vóór het eerste WK voetbal! De Italiaanse dictator Mussolini beschouwde sport namelijk als propaganda van het fascisme. Niet Hitler, maar Mussolini begon hiermee.
Dat elf zwarthemden in 1929 verloren van Oostenrijk was daarom voor Mussolini een politiek delict. In een fascistisch dagblad uit Rome stond dat de Oostenrijkers ‘een hoop gemeene homosexueelen’ waren. Daarna kwamen de dreigementen: ‘Onze bommen zullen het woord voeren als wrekers van de geheele menschheid.’ Uiteindelijk bleef het bij woorden, alhoewel die niet erg vriendelijk waren.
In die stemming organiseerde Italië in 1934 het WK voetbal. Ook Nederland deed aan dit WK mee, maar trok zich niet zo veel aan van al die politiek rond het voetbal. Het bleef gezellig en feestelijk, zien we in onderstaand verslag uit 1934.
Na één wedstrijd waren die goede stemming en de Hollanders verdwenen vanwege een nederlaag tegen Zwitserland. Mussolini regelde ondertussen dat Italië de WK-finale zou winnen. Na wat gedoe achter de schermen werd hiervoor een scheidsrechter aangewezen die niet al te streng zou fluiten tegen de Italianen. Met grof spel wonnen die dan ook de eindstrijd tegen Tsjecho-Slowakije.
Misschien maar beter ook voor Tsjecho-Slowakije, want voor hetzelfde geld was Mussolini anders in 1934 alsnog met de eerste voetbaloorlog uit de geschiedenis begonnen.
