Een Klassieker in het Kasteel in 1932
De bekerwedstrijd Feyenoord – Ajax van woensdag is Klassieker nummer 203. In 1932 werd er in het Kasteel van Sparta gespeeld. We hebben de filmbeelden!
De wedstrijden tussen Ajax en kennen we inmiddels als De Klassieker. Sinds de eerste editie in 1921 werd de belangstelling voor deze wedstrijden steeds groter. De stadions werden daarom steeds groter, waarbij er in 1932 een opmerkelijke tussenstap werd gemaakt toen Feyenoord zijn thuiswedstrijd speelde in het Kasteel van Sparta.
De eerste Klassieker was op het stadion aan de Kromme Zandweg in Rotterdam. Door goede contacten met de rijke zakenman ‘Ome Sjaak’ Barzilay werd dit terrein in 1917 betrokken. Ajax speelde in diezelfde tijd in het Houten Stadion, nu het Christiaan Huygensplein in het oosten van de stad. Toen de club daar in 1907 begon, waren er amper faciliteiten, maar daarna groeide dit onderkomen snel mee met het succes van de Ajax.
Het belang van deze wedstrijden werd al snel zo groot dat beide stadions de toeloop amper konden verwerken. In 1930 speelde Ajax daarom voor de eerste keer in het Olympisch Stadion tegen Feyenoord, de halve finale van de KNVB-beker.
Nog vóór de ingebruikname van de Kuip in 1937 werd ook in Rotterdam naar tijdelijke oplossingen gezocht. Feyenoord wilde in 1931 daarvoor uitwijken naar het Kasteel, het stadion van Sparta, omdat de belangstelling simpelweg te groot was geworden. De KNVB gaf alleen geen toestemming, waarna er in recordtijd een noodtribune voor 10.000 toeschouwers werd gebouwd op de Kromme Zandweg – een verdubbeling van de capaciteit voor slechts één wedstrijd!
Kampioenswedstrijd
Het jaar daarop mocht Feyenoord wél naar Het Kasteel, om op 1 mei 1932 voor 28.000 toeschouwers tegen Ajax te spelen, een wedstrijd in de kampioenscompetitie. Nog nooit eerder waren er méér mensen in dit Sparta-stadion geweest dan die dag. ‘Reeds een half uur voor den wedstrijd waren de tribunes meer dan gevuld en reeds toen gebeurden er incidentjes,’ aldus De Gooi- en Eemlander. ‘Menschen die stormenderhand op deelen van tribunes beslag legden. Tot binnen het grastapijt had men toeschouwers op het grastapijt doen plaats nemen. Nagenoeg alle straten van het stadsdeel Spangen stonden vol auto’s.’
De wedstrijd was zeer enerverend, waarbij de bezoekers uiteindelijk met 2-4 wonnen. ‘De objectieve toeschouwer,’ zo oordeelde Het Volk, ‘zal zich ongetwijfeld het meest geïnteresseerd’ hebben voor het spel van Ajax, omdat dit het aantrekkelijkst was om naar te kijken. De Amsterdammers speelden een snel en levendig spel, dat nu weer eens open gehouden werd en dan weer zeer kort, een spel, dat door de tegenpartij uiterst moeilijk te bestrijden was. Feijenoords verdedigingswapen, het kordate ingrijpen-zonder-aarzelen, faalde hiertegen telkens, omdat de spelers steeds in het onzekere bleven, wat de tegenpartij op een gegeven moment zou doen.’
Na afloop bestormden de Amsterdamse supporters het veld om hun spelers te huldigen. Het is allemaal te zien in de film, die wordt bewaard bij het Stadsarchief Rotterdam en een uniek beeld geeft van de voetbalcultuur van bijna honderd jaar geleden. En dan hebben we tenminste ook nog het bewijs dat er inderdaad een Klassieker in het Kasteel is gespeeld.
