De week van Herman Kuiphof: kijk opnieuw naar zijn eerste sportdocu uit 1960
Het is de honderdste geboortedag van Herman Kuiphof. Deze week plaatsen we daarom zijn sportdocumentaires voor de V.P.R.O uit de jaren zestig op onze site. We beginnen in 1960.
Kuiphof moet in Achter de sportprestatie zelf duidelijk nog wennen aan zijn rol als interviewer in beeld. Tijdens interviews staat of zit hij vaak half van de camera afgewend. Het geheel komt zestig jaar na dato af en toe nogal onbeholpen over. Dat is niet vreemd, want Kuiphof deed tenslotte iets wat niemand ooit voor hem had gedaan: (ex-)sporters serieus interviewen.
De reacties
Alle kranten schreven de dag na de uitzending over de eerste sportdocu op de Nederlandse tv met Het Vrije Volk als meest positieve van allemaal. ‘Met een belangwekkend en ietwat ongewoon sportslot zette de VPRO gisteravond een fraaie glanzende kroon op een gevarieerde, voor ieder boeiende televisie-avond! Die sportkroon bestond nu eens niet uit louter interviews met kampioenen of met olympische kandidaten, maar was opgebouwd uit een min of meer wetenschappelijke, benadering van het probleem topprestaties.’
De andere dagbladen dachten daar heel anders over. ‘De presentator sneed een onderwerp aan,’ aldus De Volkskrant, toen nog nog katholiek, ‘dat aan alle kanten mogelijkheden te over bood voor een eerlijke „harde” uitzending die een verhelderend en onthullend effect had kunnen hebben.’ Het kwam er alleen niet van: ‘De goede bedoeling was er wel, maar het onderwerp werd over het algemeen zo vriendelijk en wezenloos aangepakt, dat men halverwege de uitzending nog steeds niet wist wat er nu eigenlijk werd betoogd.’
Daar was Het Parool het mee eens: ‘Ook van het goede kan men te veel krijgen. Het bewijs daarvoor werd gisteravond overduidelijk geleverd door de VPRO die een televisiesportprogramma op de beeldbuis zette dat wetenswaardige zaken behandelde, maar als voornaamste bezwaar wel had dat het niet meer op scheen te willen houden.’
De recensent van Het Nieuwsblad van het Noorden had zich daar dan weer niet zo aan gestoord: ‘De opzet van dit programma, dat zeer rustig en huiselijk door Herman Kuiphof werd geïntroduceerd, was de aandacht er op te vestigen dat de sport niet louter afhankelijk mag zijn van de cijfers en records, maar dat ook de stijl van de sportbeoefenaar terdege meetelt.’
Het Algemeen Handelsblad maakte er weinig woorden aan vuil: ‘En ten slotte zag men dan een onconventioneel sportuitzendinkje van Herman Kuiphof.’
Stel!
De opnames waren natuurlijk in zwart-wit, maar hoe zou het eruit hebben gezien als er al kleurentelevisie was geweest? Een onverantwoorde poging:
