Een ooggetuigenverslag van de hand van God
Op 22 juni 1986 scoorde de hand van God in de wedstrijd tegen Engeland. Jurriaan van Wessem was erbij.
Precies 35 jaar geleden was de WK-wedstrijd tussen Engeland en Argentinië, een belangrijk onderdeel in de film van van Asif Kapadia over Diego Maradona. Op die dag botsten de twee botsende van de Argentijnse voetballer: Diego, geboren en opgegroeid in een sloppenwijk, en Maradona, de wereldster die bezwijkt onder de massahysterie. Diego is bescheiden en verlegen en draagt altijd de armoedige omstandigheden uit zijn jeugd met zich mee. Maradona is de mythe die je bemint of haat – een tussenweg is er niet.
Schoonheid en bedrog
Die mythe, zoals Kapadia laat zien, werd geboren tijdens die kwartfinale tegen Engeland, een zwaarbeladen wedstrijd vanwege de Falkland-oorlog enkele jaren daarvoor tussen deze twee landen. Maradona scoorde twee keer: in de 51e minuut met zijn hand en vier minuten later na een fantastische solo.
Het eerste doelpunt is één van de beruchtste voetbalacties uit de vorige eeuw; het tweede doelpunt is door de FIFA uitgeroepen als mooiste doelpunt van de vorige eeuw. Zo’n combinatie van ultiem bedrog en ultieme schoonheid binnen vijf minuten is alleen gegeven aan Maradona, de mythe dus.
Groepje van acht
De Nederlandse sportjournalist Jurriaan van Wessem was in 1986 ooggetuige van dat beslissende moment. Als geen andere Nederlandse sportjournalist heeft hij de Europese loopbaan van Maradona van nabij meegemaakt. “Vanuit de buik van Camp Nou tot en met Napoli,” zoals hij toelicht in een Skype-gesprek. Van Wessem schiet daarom ook nog even voorbij in de film, omdat hij op de huid van Maradona zat als lid van een exclusief groepje van acht sportjournalisten dat de voetballer na elke wedstrijd altijd als eerste mocht spreken. Dat voorrecht had Van Wessem verworven via Rosario Pastore van La Gazzetta dello Sport.
Zo maakte de Nederlandse journalist de geboorte mee van de mythe-Maradona, meteen na afloop van de wedstrijd. Dit groepje van acht ondervroeg de voetballer, nog vol in de roes van de spectaculaire zege. Pastore begon: “Over welke goal zullen we het hebben, de eerste of de tweede?” Maradona gaf de voorkeur aan de tweede: “Fantastische goal, hè. Ik wil hem wel een keer terugzien, want ik zou niet weten wat ik allemaal heb gedaan. Het ging zo snel, maar opeens was ik bij het doel en moest ik wel scoren. Die goal lijkt wel op Raquel Welch.”
Iedereen schoot in de lach om die vergelijking met de Amerikaanse actrice, waarna Rosario het vraaggesprek vervolgde: “En de eerste goal? Met de hand…” Waarop Maradona met de beroemdste quote uit zijn loopbaan kwam: “Hoezo met de hand? Met de hand van God zal je bedoelen. Schrijf maar op: Mano de Dios. Iedereen zal het snappen. Dit is toch wel voldoende, jullie moeten toch een deadline halen?”
Het vraaggesprek was voorbij en Van Wessem stapte in de perskamer, waar de rest van de wereld zat te wachten op het eerste commentaar van Maradona. Daar werd hij meteen opgevangen door zijn internationale collega’s: “Wat zei hij over de eerste goal?” Van Wessem: “Het was de hand van God, zei hij. Dat is exact wat hij zei.”
Precies 35 jaar later is Van Wessem nog steeds verbaasd: “Zelfs na afloop erkende Maradona dus niet dat hij vals had gespeeld.” De mythe van Maradona was geboren.
