Echt nep: Jayne Mansfield deed in 1957 de aftrap bij Sparta – DOS
Oktober is de Maand van de Geschiedenis met als thema Echt Nep. We kijken naar Jayne Mansfield.
Het bezoek van de Amerikaanse filmster Jayne Mansfield is één van de hoogtepunten uit de geschiedenis van Sparta. Ze kwam op zondag 13 oktober 1957 naar het Kasteel. Dat was ter promotie van de film The Girl Can’t Help It! in het Prinses Theater aan de Schiedamseweg, dat veertig jaar bestond.
Paul Groenendijk schreef er deze maand over op Instagram. ´‘s Middags zou ze de aftrap verrichten van de wedstrijd Sparta-DOS. Maar de KNVB gaf geen toestemming voor dit ‘kermisgedoe op het veld’, omdat dat volgens de reglementen verboden was. Daarom gaf Jayne maar een trap tegen de bal voor de officiële aftrap. De Spartaspelers waren zo onder de indruk van Jayne dat ze met 1-7 verloren.’
Jayne Mansfield wordt begroet door DOS-spelers in het Sparta-stadion. Derde van links DOS-keeper Frans de Munck. Foto via het Stadsarchief Rotterdam
Thuisnederlaag
Officieel deed Mansfield dus geen aftrap, waar Marcel Put in 2020 ook al eens over schreef op Sportgeschiedenis. ‘Toch was juffrouw Mansfield bij de wedstrijd aanwezig. Ze begroette de spelers en kuste de aanvoerders Rinus Terlouw van Sparta en DOS-keeper Frans de Munck. Daarna trapte ze af.
Jayne is een doodeenvoudig Amerikaans meisje. Zonder pretenties, eenvoudig en vriendelijk
De mannen van Sparta leken geïnspireerd door de aanwezigheid van de Amerikaanse schone. Na vijf minuten kwamen ze al op voorsprong. Daarna was het echter voorbij. Sparta’s achterhoede met Rinus Terlouw als meest ervaren kracht was chaotisch. Sparta verloor met 1 – 7, nog steeds de grootste thuisnederlaag.’
En dit is wat Sparta zelf opmerkte in het clubblad De Spartaan van november 1957. ‘Jayne Mansfield heeft een aftrap gedaan en al was het geen officiële, de trap mocht er zijn, ondanks haar modieuze schoentjes. Overigens, al had Uw cocktail-mixer niet het voorrecht haar de hand te mogen drukken of een kus in ontvangst te mogen nemen, hij heeft wel van nabij ervaren, dat Jayne een doodeenvoudig Amerikaans meisje is. Zonder pretenties, eenvoudig en vriendelijk.’