Het enige voetbalseizoen zonder landskampioen was in 1944-45
Precies 75 jaar geleden lag het sportleven in Nederland ook stil. Het was het enige seizoen zónder landskampioen in het voetbal. Gratis artikel, maar donatie is aardig – onderaan deze pagina.
Het kampioenselftal van de Volewijckers. ANP PHOTO 1944 / Foto: J.D. NOSKE. Gelicenseerd onder de Creative Commons Naamsvermelding.
‘De voetbal rolt weer lustig,’ blikte dagblad De Tijd vooruit op 1 september 1944. Twee dagen later was in het zuiden van het land de eerste speeldag van het nieuwe seizoen. Elders werden oefenwedstrijden gespeeld. Bij AFC in Amsterdam was de Arolbekerfinale tussen AGOVV en HBS, het slotstuk van een plaatselijk bekertoernooi.
Het was die dag inderdaad gezellig druk op de velden. De toeschouwers bij AFC waren ook nog eens zeer optimistisch over de nabije toekomst, tekende sportjournalist Max Adriani Engels een jaar later op in het Bevrijdingsnummer van het tijdschrift Sport In En Om Amsterdam. “Vanavond voetbalt M.V.V. in Maastricht natuurlijk al tegen de Engelsen,” aldus een toeschouwer. Ook werd de mogelijkheid besproken van een internationale wedstrijd in het Olympisch Stadion tegen een Engels team, met een honkbalwedstrijd tegen de Amerikanen als voorprogramma. “Als die tanks een beetje snel aanrijden, kunnen we misschien volgende week al tegen de Engelsen voetballen.”
Pas driekwart jaar later stonden deze tanks in de hoofdstad. ‘En in al die acht maanden lag de sport in het nog bezette deel van Nederland volkomen stil,’ blikte Adriani Engels terug op het enige voetbalseizoen in de Nederlandse geschiedenis zónder kampioen.
Dolle Dinsdag
Zo bleek 3 september 1944 niet het begin van een nieuw seizoen, maar juist de laatste speeldag in oorlogstijd. Twee dagen later was het Dolle Dinsdag, de dag waarop door Nederland de geruchten gingen dat de bevrijding ophanden was, met de geallieerde troepen vlak bij de grens met België. Nog diezelfde week volgde een noodverordening ‘met het oog op den uitzonderingstoestand’, waarbij het onder meer werd verboden om voetbalwedstrijden te organiseren. Dit seizoen werd daarop nooit afgemaakt, voor zover het al was begonnen.
Alle voorbereidingen van de voetbalbond waren daarmee voor niets geweest. Het speelschema, zoals aangekondigd in Officieele mededeelingen van den Nederlandsche Voetbalbond, had geen enkele waarde meer. De opzet voor de oostelijke provincies was al wel verspreid, waaruit is op te maken hoeveel moeite het de bond had gekost om die te maken.
Vanwege verordeningen en de avondklok waren lange reizen voor uitwedstrijden uitgesloten. Er moest rekening worden gehouden met vernielde bruggen. De onderlinge afstand van de clubs moest daarom zo gering mogelijk zijn, waardoor sommige competities heel klein werden. De 2de klasse D in Gelderland bijvoorbeeld bestond slechts uit Aalten, Doetinchem, Varsseveld en WVC uit Winterswijk. Zij kregen een dubbel programma. De 2de klasse A daarentegen telde dan weer elf verenigingen uit de regio Rijssen–Hengelo–Oldenzaal.
Het kwam er allemaal niet van, want tot en met mei 1945 lag het openbare leven stil door de spoorwegstaking. Ook de voedseltransporten vielen stil, waardoor in het westen de Hongerwinter volgde. En dan bleven de geallieerden ook nog eens steken bij de grote rivieren, waardoor ons land letterlijk werd verscheurd in bezet en bevrijd gebied.
Zo was er in 1945 geen voetbalkampioen, maar om heel eerlijk te zijn, was dat maar een klein probleem, in vergelijking met de rest.
