Het is de 100e geboortedag van Bert Trautmann, de keeper die zijn nek brak in de FA Cup-finale
Op 22 oktober 1923 werd Bert Trautmann geboren. Bij een FA Cup-finale brak hij zijn nek, maar speelde toch door.
Aanvankelijk groeide hij op als kritiekloos volger van het naziregime, en via de Hitlerjugend kwam hij bij de paratroepen terecht. Hij begon zijn actieve militaire loopbaan aan het Oostfront, werd krijgsgevangen gemaakt door de Russen, maar wist te ontsnappen.
Krijgsgevangene
Na enige omzwervingen in de chaos van het eind van de oorlog, werd Trautmann in de Ardennen door de Britten opgepakt. Die verscheepten hem samen met enkele duizenden lotgenoten naar Engeland, alwaar hij terechtkwam in een krijgsgevangenenkamp in de buurt van Manchester. Er werden in de kampen voetbalwedstrijden georganiseerd en Trautmann bleek een getalenteerd keeper. Na zijn vrijlating uit het kamp besloot hij in Engeland te blijven. Na een kort verblijf bij het voetbalteam van St. Helens Town tekende hij in oktober 1949 een profcontract bij City.
Aanvankelijk was de Joodse gemeenschap in Manchester niet blij met de komst van deze ex-Nazi. De dag nadat hij zijn handtekening onder het contract met de voetvalclub had gezet, stonden er ruim 20.000 Joodse demonstranten voor de hekken van City.
De lokale rabbi nam het in de Manchester Evening Chronicle gelukkig voor Trautmann op. De Duitse jongeling kon volgens de rabbi onmogelijk persoonlijk verantwoordelijk worden gehouden voor de daden van een heel regime. Zoals hij zei: ‘Als deze voetballer een fatsoenlijke knul is, dan zie ik verder geen bezwaren.’ Hierna ebden de protesten weg.
Gebroken nek
Tussen 1949 en 1964 speelde Trautmann 545 wedstrijden voor City. De meest legendarische was de door City met 3-1 gewonnen FA Cupfinale tegen Birmingham City in 1956. Een kwartier voor tijd kwam hij keihard in botsing met een tegenspeler. De Duitse keeper was behoorlijk duizelig en even flink van het padje. De verzorger duwde een portie vlugzout onder zijn neus en hierna speelde Trautmann, alsof er niets aan de hand was, gewoon weer verder.
Hij had wel stevige hoofdpijn. Na afloop van de wedstrijd mocht hij niet direct weg, want er wachtte hem nog een prijsuitreiking, traditioneel verricht door de koningin. Zijn gang naar de Koninklijke Loge na afloop was een helletocht. Vooral de talloze goedbedoelde schouderklopjes van enthousiaste supporters deden zijn nek geen goed. Maar hij bleef uiterlijk onbewogen. Toen koningin Elizabeth hem zijn medaille omhing en vroeg hoe het nu ging, zei hij enkel: ‘I’ll be fine Ma’am, thank you.’
Rolstoel?
Drie dagen na de finale was de pijn echter ondraaglijk en bleek in het ziekenhuis dat zijn nek was gebroken. Trautmann herstelde uiteindelijk volledig, maar tot aan zijn dood in 2013 had hij pijn in zijn nek, zo zei hij tegen The Guardian, wanneer hij onverwachte bewegingen maakt met zijn hoofd. ‘Maar ik had erg veel geluk. De doktoren zeiden dat ik heel blij mocht zijn, want ik had net zo goed dood kunnen gaan, of voor de rest van mijn leven in een rolstoel kunnen belanden.’
Na beëindiging van zijn keeperscarrière werd Trautmann door de Duitse voetbalbond ingehuurd als voetbalontwikkelingswerker. Hij werkte onder meer in Birma en Liberia.
