Het spookdoelpunt van Guus Hiddink

Op 23 maart 1975 was Guus Hiddink betrokken bij een spookdoelpunt in een wedstrijd tegen Haarlem. De bal ging hartstikke mis, maar toch kreeg De Graafschap een doelpunt toegekend.

Foto Rob C. Kroese via het Nationaal Archief

In de bewuste wedstrijd tussen De Graafschap en Haarlem zag scheidsrechter Beukman hoe Guus Hiddink de bal in de 25e minuut van heel ver richting het doel van Haarlem schoot. Die ging mis en over de achterlijn. Er was dus niets aan de hand, behalve een achterbal voor Haarlem.

De bal spong echter terug in het veld, hetzij via de staander achter het doel, danwel via de reclameborden. De spits van De Graafschap, Sietze Veen, schoot deze voor de grap in het doel van Haarlem om zich daarna op te maken voor de spelhervatting. Maar tot ieders enorme verbazing wees de scheids naar de middenstip, omdat hij, na overleg met de grensrechter, een zuiver doelpunt voor De Graafschap had geconstateerd: 1-0.

En dat terwijl iedereen – spelers, begeleidende staf en alle toeschouwers – duidelijk had gezien dat de bal van Hiddink het veld had verlaten voordat die voor de voeten van Veen was beland.

Het Parool schreef de volgende dag: ‘Niet alleen voor Haarlems spelers aanleiding voor heftige protesten, maar ook voor trainer Barry Hughes, die zich zelfs bij de middenstip posteerde om zijn argumenten kracht bij te zetten. Beukman wenste echter niet op zijn beslissing terug te komen en kon het spel – na onderbreking van vier minuten – voort laten zetten.’

Na afloop sprak deze krant nog even met de trainer, die met moeite een woede-aanval kon voorkomen: “Je zal aan het eind van het seizoen maar net te kort komen, dat ene punt. Want wat vanmiddag in Doetinchem allemaal kon. Het leek wel zaalvoetbal in Ahoy. Daar mag je ook achter de doelen om met de bal.”

De wedstrijd eindigde in 2-2, en inderdaad had Haarlem aan het eind van het seizoen net een puntje te weinig om zich te handhaven. De gevolgen van deze merkwaardige beslissing dreunden dus door tot in het jaar erop.

Sterke verhalen achteraf

Dit bizarre incident is later steeds mooier geworden bij de sportjournalisten, die met Veen hierop terugkeken. Om te beginnen wist bijna geen krant meer wanneer het was gebeurd. Volgens De Gelderlander en Het Algemeen Dagblad was het in mei 1977, waar NRC Handelsblad meende dat het 1973 was.

Verder schreef De Gelderlander later dat Hughes alle knopen van de jas van zijn Doetinchemse collega Evert Teunissen heeft getrokken toen hij het veld opstormde. De trainer was woedend, zo meende De Gelderlander, omdat Veen had gezorgd voor de 2-1, waardoor Haarlem zou degraderen. Alleen zorgde Veen juist voor de openingstreffer. En daarmee was Haarlem niet gedegradeerd, want het seizoen was toen nog lang niet afgelopen.

Tegen het Algemeen Dagblad zei Veen in 2000: “We vonden het wel zielig voor Haarlem, dus je begrijpt: die 2-2 viel even later heel gemakkelijk.” Waarna de krant concludeerde: ‘Uiteindelijk was het uitgerekend De Graafschap dat naar de eerste divisie zakte. Haarlem bleef in de eredivisie.’

Nogmaals: Veen maakte de openingstreffer. Uit het verslag van Het Parool bleek verder dat Haarlem daarna niet heel snel aan een tegentreffer werd geholpen om de onrechtvaardigheid op te heffen. En tot slot handhaafde De Graafschap zich en degradeerde Haarlem.

Verder zei Veen in 2004 tegen De Stentor / Veluws Dagblad: “We hebben Haarlem uiteindelijk maar gelijk laten maken. Was Barry ook weer rustig.” En ook dat klopt niet, maar al die onzin bij elkaar maakt het verhaal natuurlijk wel een stuk mooier.