NieuwVoetbal

In Amsterdam is een straat vernoemd naar Bok de Korver, de beste Rotterdamse voetballer van honderd jaar geleden

Op 22 oktober 1957 overleed Bok de Korver, legende bij Sparta en het Nederlands elftal. Hij behoorde tot de eerste sporthelden van ons land. 

Deze fantastische beelden zijn afkomstig uit de film ‘Het Gouden Sparta’ uit 1938. Die kan je helemaal zien bij het Stadsarchief Rotterdam – hier

Bok de Korver was begin vorige eeuw de belangrijkste man van Sparta en het Nederlands Elftal. In totaal werd hij vijf keer Nederlands kampioen en daardoor is die periode bekend geworden als het Sparta-tijdperk. Hij speelde 31 interlands en scoorde daarin één keer. Ook won hij twee keer olympisch brons: in 1908 en 1912.

Zijn status was groter dan van het koningshuis, ontdekte prinses Juliana al heel jong. “Moeder”, zou Juliana tegen koningin Wilhelmina hebben gezegd. “Wat staan onze portretten toch dikwijls in de bladen, veel meer dan die van andere mensen.”

“Neen, Juliaantje,” sprak moeder. “Er is één mens, wiens portret meer in de bladen staat dan het onze. En dat is mijnheer De Korver uit Rotterdam.” Zo gaat het verhaal tenminste, maar dat is verzonnen.

Toch was hij zo beroemd dat er honderd jaar later een straat in Amsterdam naar hem is vernoemd. En dat is niet verzonnen. Kijk zelf maar:

 

Geen trainingen

De Korver was amateur in hart en nieren en volkomen wars van officieel gedoe. Zo nu en dan werd hij weer eens geëerd met een krans, die hij meteen verstopte om ervan af te zijn. De ergste momenten uit zijn loopbaan waren als iemand die krans terugvond. “Dank u wel”, zei hij dan beleefd, maar innerlijk vervloekte hij de eerlijke vinder.

Iets anders waar hij niet tegen kon was trainen. Zo serieus was sport volgens hem nou ook weer niet en daarnaast was het niet eerlijk om extra tijd te besteden aan voetballen. Iemand die meer tijd en zin had om te trainen dan een ander was dan automatisch beter dan een ander, oneerlijk in de ogen van De Korver. Desondanks legde hij enorm veel energie in zijn spel, zoals radioverslaggever ir. A. van Emmenes opmerkte: “Men zei van hem, dat men hem op weg naar het doel zeker driemaal zou moeten voorbij komen aleer de weg vrij was.”

In 1906 en 1907 werd De Korver gepasseerd voor het Nederlands Elftal omdat hij weigerde naar de trainingen te komen. Omdat de Rotterdammer onmisbaar bleek – en ontzettend populair bij het grote publiek – zwichtte de Voetbalbond onder de druk. De Korver werd wederom in de selectie opgenomen en werd vrijgesteld van trainingsarbeid.

In 1922 zorgde de inmiddels 39-jarige De Korver er persoonlijk voor dat Sparta vanuit de Overgangsklasse terugkeerde naar de Eerste Klasse. Het ging net goed, want vlak na het grote feest werd hij bijna genekt door een verwaarloosde longontsteking. Tot grote opluchting van Sparta en de rest van het land doorstond de extreem populaire voetballer de beproeving. Pas toen hij 41 jaar oud was stopte hij definitief met zijn sport.

Huldiging van Bok de Korver in 1921

England is geslagen

Het hoogtepunt van De Korver als international zal de 2-1 overwinning op de Engelse amateurs zijn geweest op 24 maart 1913. Voor de eerste keer had Oranje de uitvinders van het voetbal verslagen en dat was een sensatie zonder weerga. Dichter August Heyting schreef hierna een rijm van 2.600 regels lang – tachtig pagina’s lang! En het begon zo:

Dat England is geslagen, dit’s de mare,
die juublend schalt langs Hollands lentevelden.
’t Is Pasen en de stem van het blijde feest
wordt dubbel hoog door dees victorieroep.
Zon, daal omlaag, wij zullen met U ballen.
Uw gouden bal zal onze roes behagen.
Laat dan het vuur vrij uit uw kogel spatten
als, met uw blinkend goud, we op ’t doel afstormen.
Ja, zulk een bal is Hollands geestdrift waardig.
Hoera! Oranjetruien, luid hoera!

Bok de Korver was aanvoerder van dit team en zijn Sparta-genoot Henri – Huug – de Groot maakte de twee treffers. Ook op de foto van deze wedstrijd staat De Korver – gruwel – met een erekrans om zijn nek.

De prestatie van het team van De Korver had traantjes in de ogen gebracht van sportpionier Pim Mulier – eerste voorzitter van de Voetbalbond. Sportjournalist Leo Lauer was dit opgevallen en schreef over Mulier ‘correct in het zwart, hoog gehoed, die stillekens voor zich uitkeek naar het woest gedans en golven der menigte, telkens zijn ogen afwiste, met niemand sprak, voor zichzelf bewaarde het zoete van het nieuwe geluk’.

In 1957 stierf De Korver. Tijdens zijn begrafenis werd gezegd: “Nog zie ik zijn open gezicht en sportief gebaar bij het feliciteren van een partner na een nederlaag. Bij alle verdriet en twijfel blijft de zekerheid dat Bok hier op aarde geen vijanden nalaat.”

In Amsterdam, nota bene, was een club naar hem vernoemd. In 2001 is deze ontbonden. In diezelfde stad kreeg hij dus ook een straat, net als in Gouda en – natuurlijk – Rotterdam.

Waardeer deze site!

Onze content is gratis. Vond je het de moeite waard? Dan kun je dat laten blijken met een kleine financiële bijdrage.

Mijn gekozen waardering € -

Jurryt van de Vooren
https://sportgeschiedenis.nl
Specialist in sporterfgoed. Al meer dan 25 jaar de enige Amsterdammer, die is afgestudeerd op Feyenoord.