Johan Cruijff stond drie weken in de Top 40
Wesley Sneijder heeft een single uitgebracht in aanloop naar het EK voetbal. Zoiets deed Johan Cruijff in aanloop naar de eerste Europa Cup 1-finale van Ajax in 1969.
Opnames met Johan Cruijff. Foto Joost Evers via het Nationaal Archief
Op 28 mei 1969 speelde Ajax als eerste Nederlandse club in de Europa Cup 1-finale. Een maand eerder stapte Johan Cruijff in de studio, dronk heel wat cola met jenever en nam de single Oei Oei Oei (Dat was me weer een loei) op.
Het was geschreven door Peter Koelewijn, de volkszanger van de vorige eeuw. “Dat was in de periode dat we nog nummers maakten, die we linkten aan actuele gebeurtenissen,” zei hij in 2018. “Iedereen was gek van Cruijff toen, en dus maakte ik er een plaat over. Ik had een carnavalsachtig deuntje geschreven voor Johan.”
Het viel de recensenten op dat het liedje helemaal niet over voetbal ging, maar over boksen.
We gingen naar het boksen kijken
Van een verre neef
Wat kreeg die jongen klappen
Want die ander was op dreef
Koperen stem
De reacties waren cynisch, zoals in het Algemeen Handelsblad. ‘Grammofoonplatenmaatschappij Polydor stelt het Nederlandse publiek in staat om behalve met de gouden benen van de bejubelde Amsterdammer ook kennis te maken met diens koperen stem.
En terecht. Johan Cruyff beschikt over een prachtige verkouden jongenstenor. Zijn niet helemaal heldere stem is met emoties geladen, spreekt onmiddellijk aan. Zijn ademhalingstechniek is, maar hoe kan het ook anders, zonder meer verbluffend. Cruyff kan met zijn stem doen wat hij wil, tot vals zingen toe. Gesteund door een goed gesorteerd gemengd koor en een bescheiden divertimento-orkest zingt Johan Cruyff twee actierijke liederen van Peter Koelewijn.’
Ook over de andere kant van de single werden enkele opbouwende woorden uitgesproken: ‘Op de B-kant van de plaat staat Alles stoppen ineens naar de knoppen het droeve avontuur van een jonge beatgitarist in de RAI. Ook hier toont Cruyff zich de sympathieke artiest, die zijn talent niet wil opdringen; koor en orkest improviseren naar hartelust op de driekwartsmaat.’
Loei
Het Limburgsch Dagblad sloot zich hier meteen bij aan. ‘Aan de Nederlandse platenhemel is een meteoor verschenen die met zijn zwiepstaart alle bestaande sterren als gruis op een hoop veegt. Het is een totaal onbekende jongeman, Johan Cruyff geheten, die bij zijn debuut een eenzame hoogte bereikt.’
Oei Oei Oei was een nieuw hoogtepunt van onze volksziel. ‘Laten we eerlijk zijn, nietwaar, wat hadden we helemaal voor liederen waarin het karakter van ons land en ons volk op waarheidsgetrouwe tot uiting kwam? Na het Wilhelmus is er geen nationaal lied meer geschreven dat niet snorkte van de nationale grootspraak.’
De recensent hoorde de zee brullen en de wind bars en boesterig te keer gaan, ‘totdat alles plotseling uitbarst en gelouterd wordt in dat ene woord loei, dat ons terugvoert naar grazige weiden met loeiend vee.’
Het nummer van Cruijff stond drie weken in de top 40 en kwam tot de 21e plaats. Op 25 mei verdween het weer uit de hitlijst, precies in de week dat Ajax de finale speelde.
