Kampioenshonger in de Kuip

De verloren zoon keert terug bij Feyenoord, aldus de NOS over Dirk Kuijt. Precies dezelfde woorden werden gebruikt bij de rentree van Willem van Hanegem in 1981.

De verloren zoon.

De terugkeer van Dirk Kuijt in Rotterdam is niet onopgemerkt gebleven. Honderden supporters juichten hem toe toen hij zich meldde voor de eerste training. Met Kuijt hopen de Feyenoorders dat de kampioenshonger na zeventien jaar eindelijk eens wordt gestild. De verwachtingen zijn enorm. “De verloren zoon,” aldus de NOS woensdag in zijn verslag vanuit Rotterdam.

Ook Willem van Hanegem had hiermee te maken toen hij in 1981 een contract tekende bij Feyenoord. In 1976 was hij met ruzie vertrokken uit Rotterdam waarna een reis volgde langs AZ’67, Chicago Sting en FC Utrecht. Sinds 1974 had Feyenoord geen titel meer gewonnen en met de terugkeer van Van Hanegem naar de Kuip zou dat wel weer eens kunnen gebeuren – aldus was de gedachte. “De verloren zoon,” aldus het Nieuwsblad van het Noorden op 15 juli 1981.

Een clown van tien jaar geleden

En er waren nog meer overeenkomsten tussen de Kromme in 1981 en Kuijt in 2015. Telegraaf-columnist Nico van der Zwet Slotenmaker beschreef op 6 juni 1981 namelijk een groot probleem in de Kuip: ‘Het eindschot van Feyenoord is de laatste jaren allerbelabberdst. Gelijk een marathonloper, die halverwege koers bedenkt dat hij toch eigenlijk meer geschikt is voor de tien kilometer en er verder de brui maar aan geeft.’ Daardoor werd vaak Europees voetbal misgelopen – precies als afgelopen seizoen gebeurde.

Of Van Hanegem voor betere tijden kon zorgen, betwijfelde Van der Zwet Slotenmaker hardop: ‘De tophit van tien jaar geleden. De clown die iedereen aan het lachen kon maken moet terug.’

De clown die iedereen aan het lachen kon maken moet terug.

Kampioenshonger

Bij Feyenoord dachten ze er natuurlijk heel anders over dan de Telegraaf-columnist, want bij de supporters heerste toen acute kampioenshonger. In een gesprek met het Vrije Volk vertelde Van Hanegem blij over de vele brieven en telefoontjes die hij had ontvangen vanwege zijn terugkeer. “Ik ben er zeer gelukkig mee. Als ik het tegendeel zou beweren, zou ik liegen.”

Om er meteen aan toe te voegen dat zijn komst niet meteen betekende dat alles goed zou komen bij Feyenoord. “We moeten met elkaar presteren. Niemand is meer of minder dan een ander. Als ik geen bal krijg, of geen bal kwijt kan, presteer ik ook niets.”

En voor de zekerheid kwam er nóg een nuance: “Een kampioenschap mag van Feyenoord niet verlangd worden, maar het is wel zaak zo lang mogelijk mee te blijven doen en attractief voetbal te bieden.”

Wijze woorden, want Feyenoord werd géén kampioen in de twee seizoenen die Van Hanegem daar nog zou spelen. Misschien moet Kuijt ook nog wat relativerende dingen zeggen om te voorkomen dat er binnenkort een kampioenshongeroproer uitbreekt in Rotterdam-Zuid.

Nawoord in 2017: de kampioenshonger is gestild.