Na 202.417 arbeidsdagen werd het Goffertstadion geopend

NEC speelt in het Goffertstadion. Dit werd in 1939 geopend na vijf jaar praten en werken. 

De Goffert in 1939, foto via Regionaal Archief Nijmegen

Op 20 oktober 1934 maakte het Algemeen Handelsblad melding van grote plannen in Nijmegen: ‘Naar wij vernemen heeft de regeering voorloopig goedkeuring gehecht aan de plannen van B. en W. van Nijmegen tot aanleg in werk verschaffing van een stadspark op de „Goffert” in Zuid-Nijmegen. De uitvoering van dit werk, dat zeer grootsch is opgezet en een beteekenende verfraaiing van dit stadsdeel zal vormen, zal ongeveer twee jaren vorderen en gedurende dien tijd aan 400 arbeiders werk verschaffen.

De totale kosten zijn geraamd op rond een millioen gulden, w.o. een bedrag aan loonen van ongeveer ƒ 700.000- Het resteerende bedrag van ƒ 300.000 is bestemd voor aanschaffing van materiaal, uitvoeringskosten, enz.’

Dat was voor alleen de gemeente een te hoog bedrag en daarom werd de regering benaderd met het verzoek om dit plan in aanmerking te laten komen voor werkverschaffing. Het ministerie van Sociale Zaken stemde hiermee per brief in op 5 november 1934, waarna de gemeenteraad op 28 november 1934 het bouwbesluit nam.

Het huidige geslacht dient te bedenken, dat het den plicht heeft, ook aan de belangen van komende generaties alle aandacht te schenken.

Het aantal benodigde jaren werd wat onderschat, want pas in 1939 was alles gereed. Maar er was dan ook veel te doen, zoals het verwijderen van 450.000 kubieke meter grond. Omdat het werkverschaffing was, moest dit allemaal met de hand gebeuren! Dat was niet alleen voor het stadion, want in het park werd nog veel meer gebouwd om de bevolking een plek te geven voor recreatie, een locatie waar cultuur en natuur elkaar moesten ontmoeten.

202.417 arbeidsdagen

Dagblad Het Vaderland had hierover een onderhoud met burgemeester Steinweg op 30 mei 1939 – enkele maanden voor voltooiing. Het ambitieuze project, dat uiteindelijk een ton meer had gekost dan oorspronkelijk begroot, was volgens hem bedoeld om de stad Nijmegen voor altijd van aanzien te veranderen: “Het huidige geslacht dient te bedenken, dat het den plicht heeft, ook aan de belangen van komende generaties alle aandacht te schenken.”

Hij rekende voor dat het werk in totaal 202.417 arbeidsdagen had gekost, waarbij gemiddeld 163 arbeiders per week in actie kwamen – 208 werkweken lang. Als we weten dat de loonkosten uiteindelijk ƒ745.000 bedroegen, komt dat neer op ongeveer ƒ3,68 per dag per arbeider. Ook kunnen we hieruit afleiden dat een werkweek toen zes dagen lang was.

Het leverde Nijmegen inderdaad wel een park op, dat decennia later nog steeds in gebruik is – net als het stadion. De opening hiervan was volgens een verslaggever historisch: ‘In de annalen van de aan historie toch al zoo rijke Keizer Karelstad Nijmegen zal Zaterdag 8 Juli van 1939 als een belangrijken dag geboekstaafd worden. Deze bladzijde is beschreven met gouden letters en zij herinnert aan de feestelijke opening van het wandel- en sportpark De Goffert waarop iedere Nijmegenaar met recht trotsch kan zijn.’

In de annalen van de aan historie toch al zoo rijke Keizer Karelstad Nijmegen zal Zaterdag 8 Juli van 1939 als een belangrijken dag geboekstaafd worden

Ondanks deze ronkende woorden waren er maar 10.000 toeschouwers in het stadion aanwezig – slechts een derde van de totale capaciteit – wat zichtbaar is aan het einde van het gefilmde verslag. We zien daar veel lege plekken, want waarschijnlijk waren de arbeiders en hun familieleden niet uitgenodigd om de feestelijke presentatie van hun werk met eigen ogen te zien. Het zat wel vol notabelen, aldus het verslag, maar blijkbaar waren dat er te weinig om alle zitplaatsen te kunnen vullen.

De arbeiders werden gelukkig nog wel genoemd door de burgemeester in zijn openingstoespraak, die volgens hem ‘de zegen van arbeid’ hadden gehad. Voor ƒ3,68 per dag, weten we nu, en dat 208 weken lang.