Na de eerste landstitel van PSV werden twee clubliederen gespeeld die nergens meer zijn te vinden
Op 23 juni 1929 werd P.S.V. (mét puntjes) voor de eerste keer kampioen van Nederland. Bij de huldiging werden twee clubliederen gespeeld, die bijna een eeuw later zijn vergeten.
In de schaduw van de Philips-fabrieken won PSV in 1929 zijn eerste landstitel. De beslissende wedstrijd tegen Velocitas uit Groningen werd gewonnen met 5-1.
Het geheele Zuiden juicht om de prestaties van P.S.V.
Kampioensvlag
Het Eindhovensch Dagblad pakte als vanzelfsprekend stevig uit om dit te vieren. Om te beginnen viel het grote aantal toeschouwers en autoriteiten op dat dit allemaal wilde meemaken. ‘Kunnen we de publieke belang stelling wel taxeeren op 12 á 13.000, ook van de zijde der autoriteiten bestond veel interesse voor dit historisch sportevenement.’
Burgemeester Verdijk was erbij, net als wethouder Van Woerkom en de gemeentesecretaris Sanders. Dr. A. F. Philips en echtgenote behoorden tot de meest enthousiaste supporters.
Al tijdens de wedstrijd werd op de Philipsfabrieken de kampioensvlag in top gehesen. ‘Dit is geenszins voorbarig; want ongetwijfeld spelen de Velocitanen een verloren wedstrijd.’ Het was voor de supporters het teken om zelf hun vlaggetjes er ook bij te pakken met de tekst P.S.V. kampioen van Nederland. ‘Ze juichten en met hen de duizenden, die dezen historischen wedstrijd hebben gevolgd.’
De kampioenen van 1929
Hulde (3x)
PSV was niet de eerste club uit Noord-Brabant met een landstitel, want dat hadden Willem II en NAC eerder al gepresteerd. Dat maakte de blijdschap in de regio er niet minder om. ‘Het geheele Zuiden juicht om de prestaties van P.S.V. Want zij heeft het Zuidelijk voetbal op de waardigste wijze gerepresenteerd; zij immers is in staat geweest beslag te leggen op het Nederlandsch kampioenschap.
Hulde aan de Kampioenen van Nederland! Hulde aan het Zuiden! Hulde aan de P.S.V.!’
Aldus Het Eindhovensch Dagblad
Diezelfde dag was er een rondrit door de stad, nog niet op een platte kar. Om half vijf stelde zich op het Philipsterrein een stoet van versierde auto’s op, voorafgegaan door de Philips-harmonie en de collega’s van Musis Sacrum.
‘Een tiental auto’s bevonden zich in den stoet.’ In de eerste zat de feestcommissie, daarna volgden de kampioenen zelf, ‘elk omhangen met een lauwerkrans’. De rij werd afgesloten met auto’s voor het clubbestuur, de bondsofficials, de media en als laatste het bestuur van de supportersvereniging.
Cartoons na de kampioenswedstrijd met Gerrit Hermans, aanvoerder Ad van Eerd, Jan van den Broek, Driekske Klaassen en Leo Boumans
Van alle clubs
En dit was de route: Mathildelaan, Gagelstraat, Lijmbeekstraat, Bosdijk, Parallelweg, Parklaan, Kanaalstraat, Ten Hagestraat, Jan van Lieshoutstraat, Markt, Rechtestraat, Stratumseind, Stratumsedijk, Vondellaan, Elzentlaan, Bilderdijklaan, Wal, Keizersgracht, Willemstraat en Philipsdorp.
‘Overal langs de straten welke de stoet volgde heerschte een levendige drukte,’ merkte Het Eindhovensch Dagblad op. ‘De spelers werden hartelijk toegejuicht, terwijl de twee harmonieën om beurten stevige marschen speelden, zoodat er op den geheelen rondrit een prettige stemming heerschte.’
Twee liedjes waren zeer populair: Van alle clubs in het Zuiden staat Philips bovenaan en Houdt er den moed maar in. Dat Philips-lied kan ik nu nergens meer vinden.
Bij de villa van dr. A. F. Philips werden de spelers enkele malen toegesproken door notabelen. Ook werd er een voetbalmars gespeeld, dat speciaal voor de gelegenheid was gecomponeerd door Kees van der Weijden. Bijna honderd jaar later is er ook geen spoor meer van die compositie, ook al heeft Van der Weijden in 1950 het huidige clublied gecomponeerd.
Tips zijn dus welkom – hier.
