Na precies honderd jaar is het eerste kampioenslied van Feyenoord eindelijk te horen
Feyenoord maakte in 1923 zijn eerste kampioenslied. Het werd alleen nooit gespeeld, want Feyenoord werd geen kampioen. Precies honderd jaar later hebben we eindelijk een opname!
Feyenoord werd in 1924 voor de eerste keer landskampioen. Sportgeschiedenis kijkt er dit hele jaar op terug.
Om den drommel
Al in maart 1923, dus een seizoen eerder, werd in clubblad De Feijenoorder de tekst afgedrukt van Het Kampioenslied van Kees Rietveld. Hij was sinds 1909 lid, toen Feyenoord nog Wilhelmina heette, zo schreven Paul Groenendijk en Jimmy Tigges in het boek Het Lied van Feyenoord. Tussen 1911 en 1915 speelde hij in het eerste elftal van – inmiddels – RV&AV Feyenoord.
Het eerste elftal leek onderweg naar het afdelingskampioenschap, waarop dit kampioenslied een voorbereiding was. ‘Ik zou om den drommel niet graag zien, dat het er voor niemendal in was geplaatst,’ voegde Rietveld hier dreigend aan toe. ‘Dan maakten we een figuur als ……. vul zelf maar in. Het zal dus van jezelf afhangen, of er over een poosje spottend gezegd wordt „Wat een bluf: een kampioenslied zonder kampioenen”.’
In onze tijd heet dat jinxen, ofwel het afroepen van nodeloos onheil. De club was nog niet eens in de buurt van een kampioenschap, maar het feestlied was al geschreven. Het liep dan ook verkeerd af, want Feyenoord werd in 1923 géén kampioen. Het eerste kampioenslied was een jaar te vroeg geschreven!
(Verhaal gaat verder onder deze tekst)
Ja ja
Rietveld kreeg dan ook uitgebreid te horen dat hij veel te vroeg was geweest. Een maand later kwam hij er daarom op terug: ‘En nu heb ik van verschillende zijden moeten vernemen, dat het verkeerd gezien was in ons vorig orgaan een kampioenslied te hebben opgenomen. Ja, ja; de Nederlandsche taal is en blijft moeilijk.
Wie echter de woorden goed leest, zal bemerken, dat de maker van het vers zeer duidelijk is geweest en niets anders heeft bedoeld dan een opwekking, een aansporing om vol te houden en het kampioenschap te behalen. Het spijt me dus de op- en aanmerkers te moeten aanzien voor menschen, die met onze taal in niet al te beste verstandhouding leven. De eenig juiste opmerking zou geweest zijn: de titel is onjuist. ’t Is verder te onbelangrijk om veel ruimte aan te besteden.’
Muziek erbij
Precies honderd jaar later is dit mislukte kampioenslied toch zeer interessant. De tekst doet in de verste verte niet denken aan de clubliederen van nu. Alleen de laatste twee zinnen vallen op, omdat hierin voor de eerste keer de woorden Hand in hand werden gebruikt.
Het kampioenslied van 1923 werd nooit gespeeld bij gebrek aan kampioenschap en is daardoor een eeuw later compleet vergeten. Een oproep op Twitter vandaag aan muzikale Feyenoord-supporters om dit eens op muziek te zetten, kreeg erg veel gehoor. Zo is het na honderd jaar eindelijk mogelijk om te luisteren naar dit vergeten Feyenoord-lied.
Het mooiste is als er nog veel meer versies worden gemaakt, zowel in een originele uitvoering alsof het 1923 is, maar ook als een moderne variant. Gooi er een brute Rotterdamse gabberbeuk over, alsof het de jaren 90 zijn. Mix het met Surinaamse of Afghaanse elementen, zoals onze wereld honderd later ook is veranderd. Huur het Urker Mannenkoor “Hallelujah” in.
Dan kunnen we al die versies van dit kampioenslied uit 1923 beoordelen op een speciaal Feyenoord-songfestival op 9 juni 2024. Dat is precies honderd jaar nadat Feyenoord wél de eerste landstitel won. Iedereen die mee wil doen, is welkom.