Op 19 januari 1960 ging Coen Moulijn naar de kapper

Memphis Depay heeft geen coupe Moulijn, maar wel een haarband à la Mademoiselle Lenglen.

Coen Moulijn als knipmodel. Foto Herbert Behrens via het Nationaal Archief

Op 19 januari 1960 ging Coen Moulijn naar de kapper. Groot nieuws, want deze Feyenoorder was populair. ‘Tijdens een dinsdagmiddag in Rotterdam gehouden stedenwedstrijd voor herenkappers zat Coentje model,’ schreef Het Vrije Volk onder de foto van dit gewichtige moment. ‘De anders zo beweeglijke Moulijn moest nu eens stilzitten.’

De voetballer vond het allemaal goed, zolang hij maar op tijd weer op de training was. ‘Zo kwam het, dat Coentje al lang verdwenen was, toen de 44 andere heren nog onder de schaar zaten,’ aldus Het Rotterdamsch Parool. Het werk van kapper J. de Wijs werd daarna bekend als de coupe Moulijn.Na een matig optreden tegen PSV werd het vermeende sterrengedrag van Moulijn meteen door de mangel gehaald door het Algemeen Handelsblad. ‘Mogelijk had de kapper, die in Rotterdam-Zuid een speciaal Moulijnkapsel propageert, hem opdracht gegeven er in elk geval voor te zorgen, dat het kuifje vormvast bleef.’

Punkborstels

Moulijn was zo de eerste Nederlandse speler met een publiek kapsel en daarmee de grote uitzondering. Tegenwoordig is een groot toernooi juist het ideale platform voor opvallend haar. We kunnen elftallen samenstellen, die niet zijn gebaseerd op het voetballende vermogen van de spelers, maar op hun kapsels.

Op het EK van 2016 selecteerde het Jeugdjournaal een team vol knotjes en kuiven, aangevuld met punkborstels, zoals de Groningse band De Boegies dat verschijnsel in 1986 treffend omschreef. Voor het komende EK is Memphis Depay nu al geplaatst door zijn haarband.

Suzanne Lenglen

De coupe Moulijn had geen enkele invloed op het spel, waar Depay nog kan zeggen dat er door zijn haarband geen zweet meer in zijn ogen belandt. Zo kan hij veel vrijer spelen, net als de Franse tennislegende Suzanne Lenglen, die ruim honderd jaar geleden zocht naar de maximale vrijheid. Ze liet haar eigen luchtige tennistenue ontwerpen, dat zeer revolutionair was voor de toenmalige vrouwensport.

Daarbij droeg ze in 1919 als eerste sporter een haarband, wat zo schokkend was dat die op foto’s werd vervangen door een hoedje. Het Nieuws van den Dag voor Nederlands-Indië vond het juist erg sportief en bon ton. Dat vonden veel vrouwen ook, zodat de haarband al snel onderdeel werd van de mode.

Tennishippies

In de jaren 60 groeide de gemiddelde haarlengte van jongeren. De haarband werd daarom opnieuw populair bij tennissers als Ray Moore (volgens De Tijd een tennishippie), Thorben Ulrich (die op Erik de Noorman leek) en Ray Keldie (compleet met strik). Begin jaren tachtig reed Bernard Hinault opeens met een haarband in het wielerpeloton, handig als extra reclamezuil.

Deze aandacht van sporters voor hun haar was zowel praktisch als een mode-statement. Dat werd geperfectioneerd door Hollywoodkapper Videl Sassoon, die in aanloop naar de Olympische Spelen van 1984 in Los Angeles uitvoerig onderzoek deed naar de bewegingen van het haar per sport. Bij handbal hupt het haar vooral mee, maar bij turners hangt het vaak ondersteboven. Per sport ontwikkelde hij daarom een eigen kapsel en hoopte op honderden klanten in die olympische zomer.

Zwempunkers

Op 11 juli 1984 gingen de zwemmers Gérard de Kort, Hans Kroes en Cees Vervoorn naar de kapper. Groot nieuws, want net die dag was hun vertrek naar de Olympische Spelen. Ze hadden allemaal een opvallend gekleurd streepjeskapsel.

Zwempunkers, oordeelde De Telegraaf, die het een goede grap vond. ‘Wat aandacht betreft zeker geholpen,’ merkt Vervoorn veertig jaar later op.

Depay kan dat inmiddels beamen.