Quick was in 1949 de eerste bekerwinnaar uit Nijmegen (en nog steeds de enige)
Op 11 juni 1949 speelden Quick 1888 en Helmondia de bekerfinale op neutraal terrein in Eindhoven. Voor de tweede opeenvolgende keer werd de wedstrijd beslist met strafschoppen.
Foto via het Nationaal Archief
De bekerfinale van 1948 in het Olympisch Stadion kende een primeur, want voor de eerste keer werden er na een gelijkspel strafschoppen genomen. Dat gebeurde 75 jaar geleden opnieuw toen Quick en Helmondia na negentig minuten spelen allebei één keer hadden gescoord. Zonder verlenging mochten de ploegen ieder drie strafschoppen nemen.
Het stadion van EVV in Eindhoven zat toen vol met toeschouwers uit Nijmegen en Helmond. ‘En dat is heel logisch,’ meende de Helmondsche Courant. ‘De verovering van die Bondstrophee is immers ’n prestatie, welke het respect van de massa afdwingt!’
Ratels en claxons
Zo logisch was dat alleen niet, want in aanloop naar deze finale merkte zo’n beetje elke sportjournalist op dat het Nederlandse bekertoernooi niet was te vergelijken met de Engelse FA Cup. Bij de finale van 1949 was er gelukkig wel sfeer, oordeelde de Volkskrant: ‘Tientallen autobussen uit het Nijmeegse, honderden particuliere wagens èn een Helmondia-express hadden een massale clubaanhang naar Eindhoven gevoerd en met de duizenden neutrale toeschouwers had het terrein van EVV een entourage, zoals er dit seizoen nog niet was geweest. Bellen, ratels en claxons zorgden voor een bescheiden imitatie van een Cup-finale on Wembley.’
Misschien kwam dat wel omdat dit een finale was met twee relatief kleine clubs, die het niet waren gewend om te spelen voor een nationale prijs. Dat zorgde dan voor meer opwinding dan bij clubs als Ajax, Feyenoord of Sparta, die zulke wedstrijden gewend waren.
Ra-ra-ra
En zo zaten er 15.000 mensen in Eindhoven, volgens het Eindhovensch Dagblad een enorm aantal. De finale werd dus beslist door strafschoppen, waarin Helmondia twee keer mistte. “Q-U-I-C-K, ra-ra-ra, Quick is onze club, hup-hup-hup!”, zongen duizenden supporters samen met het elftal, dat als eerste uit Nijmegen de KNVB-beker had gewonnen.
‘Toen er eindelijk enige rust terugkeerde in de massa,’ schreef het Nijmeegsch Dagblad, ‘nam de heer G. Kruyer uit Zaandam het woord, die beide bekerfinalisten betrok in de hulde van het K.NV.B.-bestuur voor hun resultaten in de strijd, waaraan aanvankelijk 700 elftallen deelnamen. Terecht merkte hij op, dat er op zeer waardige wijze om de beker was gestreden door de beide finalisten en na een gelukwens tot Quick overhandigde hij de enorme beker aan Miel de Vos, terwijl iedere Quick-speler een klein bekertje kreeg.’
Precies 75 jaar later is Quick nog steeds de enige voetbalclub uit Nijmegen, die de KNVB-beker heeft gewonnen.
