Rotterdam kreeg in 1925 voetballes tijdens een bezoek van een elftal uit Uruguay

Op 10 mei 1925 bracht een voetbalteam uit Uruguay een bezoek aan Rotterdam. Nooit eerder was er in die stad zo goed gevoetbald.

Het team uit Uruguay precies honderd jaar geleden in Rotterdam

Het Nederlands elftal had in 1924 kennisgemaakt met de voetballers uit Uruguay, die in Parijs de gouden olympische medaille hadden gewonnen. Het was een harde en onsportieve wedstrijd geweest met een dubieuze strafschop aan het einde, waardoor Oranje verloor.

Dit was nu voetbal, zooals het gespeeld behoort te worden

Onderhandelingen

De Nederlandse sportpers was dat slagveld nog niet vergeten toen in april 1925 de eerste berichten werden geplaatst over een eventueel bezoek van Uruguay aan Nederland, waarvoor de Zuid-Amerikanen minstens 11.000 gulden wilden hebben – in onze tijd vergelijkbaar met ongeveer 100.000 euro. Niet iedereen was daarom even enthousiast over de komst van de olympisch kampioenen, ook al speelden die een revolutionair voetbal, dat in Nederland onbekend was.

De onderhandelingen gingen gewoon door, waarna er een afspraak werd gemaakt voor een wedstrijd op 10 mei 1925 in het Kasteel van Sparta. Uruguay zou daar spelen tegen een Rotterdams gelegenheidselftal. De kosten waren iets minder, maar nog steeds erg hoog voor de feestcommissie. Er moesten daarom veel kaarten worden verkocht om een financieel fiasco te voorkomen.

‘Men rekent er echter op, dat het publiek deze gelegenheid om met het spel der Uruguyanen kennis te maken, niet voorbij zal laten gaan,’ zo meldde De Delftsche Courant op 1 mei. Dat bleek inderdaad geen probleem, want de kaarten vlogen weg.

Het Rotterdamse team

Nacional

Strikt genomen was het niet het nationale elftal van Uruguay dat naar Rotterdam kwam, maar Club Nacional de Football uit Montevideo. Met negen internationals kwam het wel heel erg in de buurt, onder wie de sterspeler Andrade. Ook in Uruguay zelf was er veel belangstelling voor de wedstrijd, want in het Kasteel werden snel twee extra telefoonlijnen aangelegd om het verslag direct door te seinen naar Zuid-Amerika.

De opstelling

De Rotterdammers hielden bijna één helft moedig stand, maar toen werden ze compleet overlopen. Het clubblad van Sparta was diep onder de indruk hoe het eigen team met 7-0 had verloren. ‘Ik geloof, dat wel iedereen, die getuige van dezen wedstrijd is geweest van het spel der Zuid-Amerikanen heeft genoten. Dit was nu voetbal, zooals het gespeeld behoort te worden. Elf spelers, die ook geregeld alle elf aan het spel deelnemen.

Hier geen links- of rechtsbuiten, die een halven wedstrijd speelt, omdat de bal hem slechts sporadisch wordt toegespeeld. Ook niet het wegtrappen van den bal in de onmogelijkste positie, neen, iedere bal wordt met overleg aan een mede-speler toegeschoven, die zich dan in een positie heeft opgesteld om den bal te ontvangen. Ik zeg hier schuiven, omdat alles met den zijkant van den voet gebeurt en men door dit te doen veel zekerder is, de juiste richting aan te geven.’

En dan speelden de Zuid-Amerikanen ook nog eens sportief, waarmee een sportief trauma gedeeltelijk was verwerkt. Het was juist de thuisploeg die zich onbehoorlijk gedroeg, oordeelde Sportkroniek.

Aan het eind bleek dat er voor zo’n 25.000 gulden aan kaartjes waren verkocht, waarmee de feestcommissie weer rustig kon slapen.