Voormalig voetbalinternational Gejus van der Meulen kreeg een zware celstraf, net als Quincy Promes
Quincy Promes is veroordeeld tot een celstraf van zes jaar. Hij is niet de eerste speler van het Nederlands elftal, die zich moest verantwoorden voor de rechter.
Gejus van der Meulen voor het Bijzonder Gerechtshof te Amsterdam. Foto J.D. Noske via het Nationaal Archief
Op 21 juni 1947 stond Gejus van der Meulen terecht voor het Bijzonder Gerechtshof in Amsterdam. Hij was een nationale beroemdheid als doelverdediger van HFC. Tussen 1924 en 1934 speelde hij 54 wedstrijden voor het Nederlands elftal.
‘Reeds vóór de oorlog hield hij er nationaal-socialistische denkbeelden op na’, aldus de pers in aanloop naar de zitting. Hij verloor als kinderarts tijdens de bezetting veel patiënten door zijn openlijke medewerking met de Duitsers. ‘Later sloot hij zich bij de S.S. aan. Hiervoor zal hij zich voor het Bijzonder Hof hebben te verantwoorden.’
Twaalf minuten
De zitting duurde precies twaalf minuten, waarna de eis werd geformuleerd: twaalf jaar gevangenisstraf en ontzetting uit het kiesrecht voor het leven. In die korte tijd was een grote reputatie definitief ten onder gegaan, stelde de Nieuwe Haarlemsche Courant vast. ‘Als de president, mr. De Gaay Fortman, verdachte de gebruikelijke juridische vraag stelt of hij wist, dat Nederland in oorlog was met Duitsland, antwoordt v.d. Meulen: “Ik wist dat er geen vrede was, maar dat er een oorlog was, drong niet tot mij door.”’
In 1941 werkte hij mee aan keuringen op het arbeidsbureau in Haarlem. Hij probeerde om als hoogleraar te worden benoemd aan de Universiteit van Amsterdam, waarvoor hij steun zocht in nazikringen – tevergeefs. Van 1942 tot en met 1945 was hij arts bij het Duitse leger. Ook gaf Van der Meulen zich op als lid van het S.S. Vrijwilligerslegioen „Nederland”.
De voormalige doelman maakte tijdens de zitting een timide en schuchtere indruk. Hij zat stil in het verdachtenbankje en legde aarzelend enkele verklaringen af. Op 5 juli volgde de uitspraak van acht jaar cel met aftrek. Hij werd voor zijn leven ontzet uit het kiesrecht.
In augustus 1949 kreeg Van der Meulen gratie en begon hij een nieuwe praktijk. Hij zou alleen nooit meer worden opgenomen door de samenleving. In 1972 is hij overleden.
