Voorspelling in Eindhoven: het vrouwenvoetbal sterft een roemloze dood
Hera United speelt dit weekend in Eindhoven tegen PSV. Volgens een voorspelling in 1958 kan dit eigenlijk niet.

Vrouwenvoetbal in de jaren 50, foto uit de privécollectie van Gien van Maanen
De KNVB erkent het vrouwenvoetbal sinds 1971, waardoor de teams lange tijd zelf maar hun eigen wedstrijden gingen organiseren. Zo bestond er sinds 1956 een nationaal vrouwenelftal buiten de officiële structuren van de voetbalbond.
Vrouwtjes toe, ga niet achter de voetbal aanhollen
Interland in Eindhoven
Op 1 november 1958 speelde dit nationale team voor de eerste keer een thuiswedstrijd in Eindhoven. Dat was op het terrein van RPC aan de Aalsterweg met dit elftal.
Doel: T. Deyns (Utrecht)
Achter: T. de Keyzer en G. Korvezee (beiden Holland)
Midden: A. Brouwer (Holland), B. Tombrink (VVV) en T. Bakker (Utrecht)
Voor: R. v. d. Breul (Holland), F. Hettinga (VVV), B. Willemse (DCO), R. v.d. Bosch (Agido) en T. v. Uum (Utrecht)
West-Duitsland won met 3-0.
Vrouwtjes
Vanwege deze wedstrijd werd aan drie vooraanstaande voetbaljournalisten in Eindhoven gevraagd wat zij nou vonden van deze voetballende vrouwen. Helaas weten de namen niet van deze commentatoren, maar wel wat ze schreven.
‘Als de dames het leuk vinden de voetbalsport te beoefenen,’ luidde het eerste commentaar, ‘dan kom ik daartegen zeker niet in verzet, omdat dit een zaak is die ieder voor zich zelf moet uitmaken.
Maar als ik toch een advies zou moeten geven, zeg ik: Vrouwtjes toe, ga niet achter de voetbal aanhollen. Er zijn echt wel veldsporten waarin je je kunt uitleven. Ga liever handballen, hockeyen of korfballen. Die sporten liggen beter en gek … daar wordt uw vrouwelijke schoonheid en charme geen geweld aangedaan, integendeel het wint er door.’
Charme
Het tweede commentaar: ‘Een vrouw moet er voor alles voor zorgen, dat zij, welke tak van sport zij ook beoefent, vrouw blijft, haar aangeboren charme en sierlijkheid geen geweld aandoet. Zij moet dus een sport beoefenen, waarin zij in staat is haar spieren op een voor haar natuurlijke manier te laten functioneren.
En daar behoort voetbal, evenmin als worstelen of boksen, zeker niet toe. Daarom ben ik tegen damesvoetbal.’
Voorspelling
De laatste commentator maakte zich geen zorgen. ‘Is het om bijvoorbeeld principiële redenen noodzakelijk of nuttig tegen ’t damesvoetbal te gaan ageren? Absoluut niet, want daarvoor is alles te onschuldig.
Het damesvoetbal sterft toch wel een roemloze dood. Waarom beoefenen die meisjes geen andere tak van sport?’

