Gevonden in Stadsarchief: papierwinkel voor de organisatie van het olympische wielrennen
Wielerwedstrijden op de openbare weg waren in de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog verboden in Nederland, ‘tenzij er verlof is gegeven’. De organisatoren van Amsterdam 1928 legden daarom een lange mars door de instituten af om dat verlof te krijgen, zo blijkt uit documenten uit het Stadsarchief Amsterdam.
Op 17 mei 1928 begonnen de Olympische Spelen in Amsterdam met de hockeywedstrijd tussen Nederland en Frankrijk. Exact negentig jaar later verschijnt mijn boek Amsterdam 1928 met 28 verhalen over dit sportevenement. Als opwarmer plaatst Sportgeschiedenis onbekende historische documenten over Amsterdam 1928.
Het Nederlandse wielrennen heeft veel last gehad van de Motor- en Rijwielwet van 1905. Die wet was eigenlijk bedoeld om het toenemende aantal auto’s en motoren in banen te leiden, maar er was ook een algemeen verbod opgenomen voor wielerwedstrijden op de openbare weg, ‘tenzij er verlof is gegeven’.
Alleen bij hoge uitzondering werd zo’n verlof gegeven, waardoor er tientallen jaren lang bijna geen wegwedstrijden in Nederland waren. Het WK wielrennen van 1925 in Apeldoorn en de Olympische Spelen van 1928 in Amsterdam kregen zo’n incidentele vergunning, maar dat was het dan ook wel zo’n beetje.
Natuurlijk zijn er in onze tijd ook vergunningen nodig om over de openbare weg een wielerwedstrijd te organiseren, maar het is toch echt anders dan negentig jaar geleden. Het was een enorme klus om alle benodigde papieren te krijgen voor de olympische wegwedstrijd, want de nationale overheid had er wat over te zeggen, net als de provincie, de verschillende gemeentes en ongetwijfeld nog wat andere instanties met indrukwekkende stempels.
In het Stadsarchief Amsterdam worden de betreffende documenten bewaard en zijn zelfs online te zien. Het betreft zowel een olympische selectiewedstrijd in 1926 als de wegwedstrijd voor de Olympische Spelen op 7 augustus 1928. Hieronder een aantal van die stukken voor die olympische wedstrijd, die laten zien hoe moeilijk het was om negentig jaar geleden een wielerwedstrijd op de openbare weg te organiseren.